ماده ۱۲۵ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳
(تغییرمسیر از ماده 125 قانون دریایی ایران مصوب 1343)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
توشه
مسافر نسبت بتوشه ای که همراه خود در کشتی دارد فرستنده بار تلقی میشود .
چنانچه بتوشه ایکه مسافر نزد خود نگاهداری میکند خسارتی وارد شود مسئولیتی متوجه فرمانده نخواهد بود مگر اینکه خسارت در نتیجه عمل فرمانده یا کارکنان کشتی باشد .