ماده ۱۵۰ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳
(تغییرمسیر از ماده 150 قانون دریایی ایران مصوب 1343)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آثار قوه قهریه ( فرس ماژور )
الف - در صورتیکه کشتی نتواند بعلت قوه قهریه از بندر خارج شود قرارداد اجاره برای مدت متعارف بقوت خود باقی میماند و خسارات ناشی از تأخیر در حرکت کشتی قابل مطالبه نخواهد بود .
ب - در صورتیکه کشتی برای مدتی معلوم و یا برای سفر معینی بمبلغ مشخص اجاره شده باشد و ضمن مسافرت بعلت قوه قهریه متوقف شود هیچگونه مال الاجاره اضافی نسبت بمدتی که کشتی متوقف شده است تعلق نخواهد گرفت .
در زمان توقف غذا و مسکن کارکنان کشتی جز و خسارات وارده محسوب میگردد .