ماده 17 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
ماده ۱۷ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: انجام اعمال دیپلماتیک توسط مأموران کنسولی:
۱ – در قلمرو دولتی که دولت فرستنده در آن مأموریت دیپلماتیک نداشته و مأموریت دیپلماتیک دولت ثالثی نیز نمایندگی آنرا بعهده ندارد مأمور کنسولی میتواند با رضایت دولت پذیرنده و بدون آنکه در وضع کنسولی او تغییری حاصل شود بانجام اعمال دیپلماتیک مجاز گردد. انجام اعمال دیپلماتیک توسط یک مأمور کنسولی بهیچوجه حق تقاضای استفاده از مزایا و مصونیتهای دیپلماتیک را باو نمیدهد.
۲ – مأمور کنسولی میتواند – پس از اعلام بدولت پذیرنده – نمایندگی دولت فرستنده را در هر یک از سازمانهای بین الدول عهده دار گردد –در این سمت مأمور حق برخورداری از مزایا و مصونیتهائی را که بموجب عرف بین المللی یا بموجب موافقت نامه های بین المللی به چنین نماینده ای اعطاء میگردد – خواهد داشت. لیکن در مورد انجام وظایف کنسولی توسط او – از مصونیت قضائی بیش از آنچه که بموجب کنوانسیون حاضر بیک مأمور کنسولی اعطاء میشود – برخوردار نخواهد بود.