ماده 16 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۶ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: حق تقدم بین رؤسای پستهای کنسولی:

۱ – تقدم رؤسای پستهای کنسولی در هر طبقه بترتیب تاریخ اعطای روانامه خواهد بود.

۲ – معذلک[معذالک] هرگاه رئیس یک پست کنسولی پیش از دریافت روانامه برای انجام وظایف خود بطور موقت پذیرفته شود – حق تقدم او طبق تاریخ پذیرش موقت تعیین خواهد شد و این حق بعد از اعطای روانامه محفوظ خواهد ماند.

۳ – ترتیب تقدم بین دو یا چند رئیس پست کنسولی که در یک تاریخ روانامه یا پذیرش موقت دریافت داشته اند طبق تاریخی که حکم مأموریت اسناد مشابه یا اعلامیه انتصاب ( مذکور در بند ۳ ماده ۱۱) بدولت پذیرنده تقدیم شده – تعیین میگردد.

۴ – متصدیان موقت پستهای کنسولی از نظر تقدم بعد از تمام رؤسای پستهای کنسولی قرار میگیرند ولی تقدم بین خود آنها طبق تاریخی خواهد بود که در آن تاریخ بنابر اعلامیه ای که بموجب بند ۲ ماده ۱۵ داده میشود بعنوان متصدی موقت پست کنسولی مشغول انجام وظیفه شده اند.

۵ – مأموران کنسولی افتخاری که ریاست پستهای کنسولی را بعهده دارند در هر طبقه پس از رؤسای کاریری پستهای کنسولی قرار میگیرند و ترتیب تقدم آنها طبق مقررات بندهای فوق خواهد بود.

۶ – رؤسای پستهای کنسولی بر مأموران کنسولی که چنین مقامی را ندارند مقدم خواهند بود.