ماده ۹۶ مکرر۱ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳

(الحاقی 16/08/1391) نمایندگی فرمانده از طرف مالک کشتی

فرمانده در غیاب مالک ، نماینده قانونی مالک کشتی محسوب می شود و در حدود اختیارات تفویض شده از سوی وی و الزامات قانونی و عرف کشتیرانی ، اقدامات لازم را برای حفظ کشتی و سفر دریایی انجام می دهد . ایجاد محدودیت در این نمایندگی در برابر اشخاص ثالثی که با حسن نیت اقدام نموده اند ، قابل استناد نیست . فرمانده باید در طول سفر دریایی اقدامات لازم را در جهت صرفه و صلاح مالک و اشخاص ثالث در این قانون در ارتباط با کشتی ، مسافر و بار انجام دهد .