نگرشی تطبیقی بر عدم تمرکز محلی در ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دانش حقوق عمومی
عنواننگرشی تطبیقی بر عدم تمرکز محلی در ایران
نویسندهمسلم آقایی طوق
محور موضوعیحقوق عمومی
سال نشر۱۳۹۶
منتشر شده درنشریه دانش حقوق عمومی
دوره۶
شماره۱۸
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


نگرشی تطبیقی بر عدم تمرکز محلی در ایران عنوان مقاله‌ای از مسلم آقایی طوق است که در سال 1396 در شماره‌ی 18 نشریه دانش حقوق عمومی منتشر شده است.

چکیده

عدم تمرکز محلی از مهم‌‏ترین فنون مدیریت نظام‏های سیاسی بسیط و یکی از ابزارهای مهم برای مشارکت مردم در امور محلی بوده و عبارت است از اعطای شخصیت حقوقی به واحدها یا تقسیمات سرزمینی و شناسایی صلاحیت عام تصمیم‏‌گیری در امور محلی توسط شوراهای منتخب. اهمیت این اصل به‏‌حدی است که برخی از قوانین اساسی مانند قانون اساسی فرانسه بر آن تأکید کرده‏اند. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به این اصل اشاره نشده است. نگاهی به نظام شوراهای اسلامی در ایران و مقایسه‏‌ی آن با فرانسه نیز نشان می‏‌دهد با آنکه دو شورای شهر و روستا در ایران به‌‏طور مستقیم توسط مردم محل انتخاب می‏‌شود، واحدهای سرزمینی همچون شهر، شهرستان و استان فاقد شخصیت حقوقی‏‌اند و صلاحیت عام تصمیم‏‌گیری در امور محلی نیز ندارند. در نتیجه دو عنصر از عناصر سه‏‌گانه‏‌ی عدم تمرکز محلی در نظام حقوقی ایران مورد پذیرش واقع نشده است. به همین سبب، به‏‌نظر می‏‌رسد شوراهای اسلامی جلوه‏ای از اصل مشورت در اسلام هستند نه عدم تمرکز محلی؛ آن‏گونه که در حقوق اداری فرانسه وجود دارد. روش پژوهش حاضر تحلیلی- تطبیقی است.

کلیدواژه‌ها

مواد مرتبط