اصل ۱۸ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصل ۱۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': پرچم رسمی ایران به رنگهای سبز و سفید و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار «الله اکبر» است‏.

قدیمی‌ترین پرچم ایران درفش کاویانی است، توضیح اینکه کاوه آهنگر هنگامی که بر مقابله با ضحاک برخاست، پیشبند چرمی خود را بر سر چوب کرد. درفش کاویان در زمان ساسانیان به صورت بیرق دولتی درآمد. در خصوص نشان شیر و خورشید که سابقاً پرچم ایران بوده‌است نیز شکی نیست که این علامت در زمان پادشاهان قاجار به عنوان نشان رسمی انتخاب شده‌است و نظامنامه آن به دستور محمد شاه قاجار نوشته شد. نشان این پرچم که شمشیری در دست شیر است، نماد ذوالفقار امیر المومنین (ع) و نشانه حمایت از تشیع در ایران بوده‌است. طبق [[اصل پنجم متمم قانون اساسی مشروطه]]: الوان رسمی بیرق ایران سبز و سفید و سرخ و علامت شیر و خورشید است. پس از آن و با پیروزی انقلاب اسلامی، نشان الله اکبر جایگزین نشان شیر و خورشید شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4272348|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref>شعار الله اکبر با خط کوفی بنائی (یعنی همان خطی که شعار الله اکبر را بر مناره‌های مساجد منقش می‌کنند) بیست و دو بار به نشانه بیست و دو بهمن، روز پیروزی انقلاب به‌طور حاشیه در مرز رنگ‌های سبز و سرخ و سفید تکرار شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4650384|صفحه=|نام۱=اسداله|نام خانوادگی۱=لطفی|چاپ=2}}</ref>