۱٬۳۲۰
ویرایش
اصل ۱۸ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
پرچم ملی، علامت رسمی و نشان [[حاکمیت]] کشور و دارای اعتبار بین‌المللی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4718852|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref> | پرچم ملی، علامت رسمی و نشان [[حاکمیت]] کشور و دارای اعتبار بین‌المللی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4718852|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | |||
سه رنگ پرچم ایران به ترتیب عبارتند از : بخش اول رنگ سبز که در بالا قرار دارد و نشانه تشیع و اسلامیت ایران و اعتقاد اکثریت مردم به دیانت مقدس اسلام است که در اغلب کشورهای اسلامی بکار رفته است. دوم بخش سفید که نماد صلح و آرامش و دوستی است و و نمایانگر این است که ملت ایران خاستار زیستن در صلح هستند و بخش سوم که سرخ رنگ است و علامت آمادگی برای دفاع و جهاد است. و بیانگر آن است که این ملت در راه استقلال و آزادی و حفظ ارزش های انسانی آماده فداکاری و نثار خون خویش هستند. علامت مخصوص در پرچم بیانگر توحید است و نیز حکایت از پنج اصل اعتقادی در اسلام دارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و نهادهای سیاسی جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4472564|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=15}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||