۸٬۲۳۶
ویرایش
ماده 30 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(+رده:مواد قانون ثبت احوال; +رده:ثبت وفات; +رده:غایب مفقوالاثر using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 30 قانون ثبت احوال:''' مدرک ثبت وفات فرضی غائب مفقودالاثر [[حکم قطعی]] دادگاه است مدیران دفاتر [[دادگاه]] هایی که حکم قطعی وفات فرضی [[غائب مفقودالاثر]] از آن دادگاه صادر شده مکلفند یک نسخه از رأی صادره را طی نامه رسمی به ثبت احوال محل ارسال دارند. | '''ماده 30 قانون ثبت احوال:''' مدرک ثبت وفات فرضی غائب مفقودالاثر [[حکم قطعی]] دادگاه است مدیران دفاتر [[دادگاه]] هایی که حکم قطعی وفات فرضی [[غائب مفقودالاثر]] از آن دادگاه صادر شده مکلفند یک نسخه از رأی صادره را طی نامه رسمی به ثبت احوال محل ارسال دارند. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۹۹۴ قانون مدنی|ماده 994 قانون مدنی]] | |||
== رویه های قضایی == | |||
نظریه مشورتی شماره 7/286 مورخ 1379/1/20 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]]: مطابق [[ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی|ماده 1018 قانون مدنی]] [[دادگاه]] باید تاریخ [[موت فرضی]] را در حکم معین کند و این تاریخ بر اساس ضوابط تعیین شده در مواد [[ماده ۱۰۲۰ قانون مدنی|1020]]، [[ماده ۱۰۲۱ قانون مدنی|1021]] و [[ماده ۱۰۲۲ قانون مدنی|1022]] قانون مدنی احراز می شود و مطابق ماده 30 قانون ثبت احوال مصوب 1355 مدرک ثبت وفات فرضی غایب مفقود الاثر حکم قطعی دادگاه است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6445284|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||