اصل ۱۳۱ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصل ۱۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': در صورت فوت، عزل، استعفاء، غیبت یا بیماری بیش از دو ماه [[رئیس‌ جمهور|رئیس‌جمهور]] یا در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان یافته و رئیس‌جمهور جدید بر اثر موانعی هنوز انتخاب نشده یا امور دیگری از این قبیل، [[معاون اول رئیس‌ جمهور|معاون اول رئیس‌جمهور]] با موافقت [[مقام رهبری|رهبری]] اختیارات و مسئولیت‌های وی را بر عهده می‌گیرد و [[شورای موقت ریاست جمهوری|شورا]]<nowiki/>یی متشکل از رئیس [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] و رئیس [[قوه قضاییه]] و معاون اول رئیس‌جمهور موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف مدت پنجاه روز رئیس‌جمهور جدید انتخاب شود، در صورت فوت معاون اول یا امور دیگری که مانع انجام وظایف وی گردد و نیز در صورتی که رئیس‌جمهور معاون اول نداشته باشد مقام رهبری فرد دیگری را به جای او منصوب می‌کند.

اصل ۱۳۱، نظام ناکارآمد شورایی را کنار گذارده و اختلاط قوا و دخالت [[قوه مقننه]] و قضائیه را در [[قوه مجریه]] از میان برداشته و خلاء حاصل از فقدان رئیس‌جمهور را با جایگزینی رهبر حل نموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3213980|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref>