ماده 42 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 42 قانون ثبت احوال''': زوجه می‌تواند با موافقت همسر خود تا زمانی که در [[عقد نکاح|قید زوجیت]] می‌باشد از [[نام خانوادگی]] همسر خود بدون رعایت حق تقدم استفاده کند‌ و در صورت [[طلاق]] ادامه استفاده از نام خانوادگی موکول به اجازه همسر خواهد بود.

در قانون اصلاح [[قانون ثبت احوال]] مصوب 1319 ماده 38 مقر می داشت هر کس باید برای خود نام خانوادگی مخصوص انتخاب کند زوجه و کلیه اولاد و احفاد ذکور و اناث آن شخص که در تحت ولایت او هستند به آن نام موسوم خواهند بود کسانی که تحت [[ولی قهری|ولایت]] نیستند می توانند نام خانوادگی دیگری برای خود او اختیار نمایند.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6445608|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref>

زوجه بدون رعایت حق تقدم و با اجازه زوج می تواند از نام خانوادگی وی استفاده کند و در صورتی که زوجه از استفاده از نام خانوادگی زوج منصرف شود به نام خانوادگی قبلی باز می گردد. همچنین در صورت [[انحلال نکاح]] با [[طلاق]] یا [[فسخ نکاح]] با درخواست هر یک از زوجین زوجه به نام خانوادگی قبل خود باز می گردد اما در مورد انحلال نکاح با فوت زوجه می تواند استفاده از نام خانوادگی زوج را ادامه دهد.<ref name=":0" />