ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماده 28 قانون تامین اجتماعی: منابع درآمد سازمان به شرح زير ميباشد:
ماده 28 قانون تامین اجتماعی: منابع [[درآمد]] سازمان به شرح زير ميباشد:


1ـ حق بيمه از اول مهرماه تا پايان سال 1354 به ميزان بيست و هشت درصد مزد يا حقوق است كه‌ هفت درصد آن به عهده بيمه شده و هجده‌ درصد به عهده كارفرما و سه درصد بوسيله دولت تأمين خواهد شد.
1ـ حق بيمه از اول مهرماه تا پايان سال 1354 به ميزان بيست و هشت درصد مزد يا حقوق است كه‌ هفت درصد آن به عهده بيمه شده و هجده‌ درصد به عهده كارفرما و سه درصد بوسيله دولت تأمين خواهد شد.
خط ۹: خط ۹:
4- كمكها و هدايا.
4- كمكها و هدايا.


تبصره 1ـ از اول سال 1355 حق بيمه سهم كارفرما بيست درصد مزد يا حقوق بيمه شده خواهد بود و با احتساب سهم بيمه شده و كمك دولت كل حق ‌بيمه به سي درصد مزد يا حقوق افزايش مييابد.
تبصره 1ـ از اول سال 1355 [[حق بيمه]] سهم كارفرما بيست درصد مزد يا حقوق بيمه شده خواهد بود و با احتساب سهم بيمه شده و كمك دولت كل حق ‌بيمه به سي درصد مزد يا حقوق افزايش مييابد.


تبصره 2ـ دولت مكلف است حق بيمه سهم خود را بطور يكجا در بودجه سالانه كل كشور منظور و به سازمان پرداخت كند.
تبصره 2ـ دولت مكلف است حق بيمه سهم خود را بطور يكجا در بودجه سالانه كل كشور منظور و به سازمان پرداخت كند.
خط ۱۶: خط ۱۶:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
حق بیمه منبع اصلی درآمد سازمان است و مبنای محاسبه بسیاری از مزایا ی تامین اجتماعی قرار می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3597416|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> حق بیمه ای که در این ماده توسط قانون گذار پیش بینی شده را می توان حق بیمه اجباری قلمداد کرد. حق بیمه اجباری مربوط به افرادی است که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد و یا حقوق کار می کنند، یا همان کسانی که با واگذاری نیروی کار خود در خدمت دیگری کار می کنند و شاکل کارگران و آن دسته از مستخدمین می شود که تحت حمایت قانون خاصی نیستند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3598556|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> لازم به توضیح است که به موجب تبصره یک ماده 28 قانون تامین اجتماعی، سی درصد حقوق کارگر، حق بیمه است که سه درصد آن را دولت و هفت درصد را کارگر و بقیه را کافرما می پردازد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4193760|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>
حق بیمه منبع اصلی درآمد سازمان است و مبنای محاسبه بسیاری از مزایای تامین اجتماعی قرار می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3597416|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> حق بیمه ای که در این ماده توسط قانون گذار پیش بینی شده را می توان حق بیمه اجباری قلمداد کرد. [[حق بیمه اجباری]] مربوط به افرادی است که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد و یا حقوق کار می کنند، یا همان کسانی که با واگذاری نیروی کار خود در خدمت دیگری کار می کنند و شامل کارگران و آن دسته از مستخدمین می شود که تحت حمایت قانون خاصی نیستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3598556|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> لازم به توضیح است که به موجب تبصره یک ماده 28 قانون تامین اجتماعی، سی درصد حقوق کارگر، حق بیمه است که سه درصد آن را دولت و هفت درصد را کارگر و بقیه را کافرما می پردازد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4193760|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
۱٬۳۲۰

ویرایش

منوی ناوبری