۳۸۶
ویرایش
ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می شود. | هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می شود. | ||
== توضیح واژگان == | |||
منظور از نابالغ در این ماده اعم از صغیر ممیز و غیر ممیز است. | |||
== نکات توصیفی تفسیری دکترین == | |||
در فرض اول ماده شخصی از نابالغ برای ارتکاب جرم سوء استفاده نموده است بنابراین با توجه به عدم مسئولیت کیفری نابالغ به حداکثر مجازات جرم ارتکابی محکوم میشود. در فرض دوم شخصی به طریقی ارتکاب جرم را برای نابالغ تسهیل میکند و یا وسایل ارتکاب جرم را در اختیارش قرار میدهد بنابراین به حداکثر مجازات معاون محکوم میشود. معاونت در اینجا منصرف از تحریک و ترغیب نابالغ به ارتکاب جرم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6228736|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref> | |||