ماده 242 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
افزودن رای وحدت رویه شماره 325 دیوان عدالت اداری
(افزودن مطلب به بخش نکات توضیحی ماده 242 قانون مالیات های مستقیم)
(افزودن رای وحدت رویه شماره 325 دیوان عدالت اداری)
خط ۲۷: خط ۲۷:


ابطال بخشنامه شماره 2989/33207 مورخ 23/6/1382  رئیس [[سازمان امور مالیاتی]] و رأی شماره 30/4/9992 مورخ 1376/9/26 [[هیأت عمومی شورای عالی مالیاتی]] که به صراحت ماده 242 در صورت وقوع اشتباه در محاسبه و دریافت اضافه مالیات قابل استرداد است، که خلاف هدف صریح مقنن در رأی و بخشنامه آمده است و ابطال می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=اشکان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405308|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=سراجی|چاپ=1}}</ref>
ابطال بخشنامه شماره 2989/33207 مورخ 23/6/1382  رئیس [[سازمان امور مالیاتی]] و رأی شماره 30/4/9992 مورخ 1376/9/26 [[هیأت عمومی شورای عالی مالیاتی]] که به صراحت ماده 242 در صورت وقوع اشتباه در محاسبه و دریافت اضافه مالیات قابل استرداد است، که خلاف هدف صریح مقنن در رأی و بخشنامه آمده است و ابطال می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=اشکان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405308|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=سراجی|چاپ=1}}</ref>
[[رأی شماره325 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال بخشنامه شماره 2989/33207 مورخ 1382/06/23]] رئیس سازمان امور مالیاتی کشور و رأی شماره شماره هـ/85/715 را می‌توان مشاهده نمود.


== منابع ==
== منابع ==
۵۸۱

ویرایش

منوی ناوبری