ماده ۶۸۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۶۸۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هر کس درختان موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی‌رویه درخت|ماده یک قانون گسترش فضای سبز]] را [[عالما عامدا|عالماً عامداً]] و بر خلاف قانون مذکور قطع یا موجبات از بین رفتن آنها را فراهم آورد علاوه بر جبران خسارت وارده حسب مورد به حبس تعزیری از شش ماه تا سه سال یا جزای نقدی از سه میلیون تا هیجده میلیون ریال محکوم خواهد شد.

* {{زیتونی|[[ماده ۶۸۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}}

* {{زیتونی|[[ماده ۶۸۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}}

 

مقصود از «عالماً» در این ماده، [[علم به حکم]] است نه [[علم به موضوع]]، چون علم به موضوع، با توجه به شمول قانون گسترش فضای سبز نسبت به کلیه درختان معنی نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1432136|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>

ماده ۶۸۶ سابق بیان می‌داشت :هرکس درختان موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی‌رویه درخت]] را عالماً و عامداً و برخلاف قانون مذکور قطع یا موجبات از بین رفتن آن را فراهم کند، علاوه بر جبران خسارت به حبس تعزیری از شش ماه تا سه سال یا جزای نقدی از سه میلیون تا هجده میلیون ریال محکوم خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات جرایم و مجازات‌ها (جلد اول) مشتمل بر (قانون مجازات اسلامی، قانون اصلاح قانن مبارزه با مواد مخدر، قانون مربوط به مواد روان گردان (پسکوتروپ) نظریه‌های تفسیری شورای نگهبان، آرای وحدت رویه و اصراری هیئت عمومی دیوانعالی کشور و…)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1571680|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=6}}</ref>

جرایم مذکور در این فصل (مثل ماده ۶۸۶) معمولاً از طرف غیر مالک صورت می‌گیرد اما به عنوان مثال اگر مالک درختان باغات که داخل محدوده شهرها هستند و فضای سبز محسوب می‌شوند را از بین ببرد، مرتکب جرم شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610188|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>همچنین [[تخریب]] مذکور در این ماده، اعم از آن است که درخت، مستقیماً قطع شده باشد یا آنکه مثلاً با ریختن مواد شیمیایی در پای آن از بین رفته باشد، اما قطع شاخه و برگ درختان را نمی‌توان مشمول این ماده دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=433780|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>

* همچنین در نظریه ۷/۷۲۵۲–۷۳/۱۲/۱۰ بیان شده‌است که «اگر مالک در زمین باغی که درختان آن برخلاف قانون قطع شده خانه سازی کند، آن ملک به نفع شهرداری [[ضبط]] می‌شود در غیر این صورت امکان ضبط آن وجود ندارد.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676316|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>و طبق نظریه ۷/۵۶۰۱–۷۸/۸/۳۰ اگر [[عطف شاخه درخت]] بدون قطع تنه آن ممکن نباشد، اقدام به رفع تجاوز به اندازه ای که ضرورت دارد، با رعایت ماده ۶۸۶ قانون مجازات اسلامی محل اشکال نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676324|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

* [[رای وحدت رویه شماره ۱۰ مورخ ۱۳۵۵/۰۷/۲۱ هیئت عمومی دیوان عالی کشور(قطع اشجار مشترک بین چند نفر به وسیله یکی از شرکاء)]]

[[ماده ۲ قانون شهرداری‌ها]]

[[ماده ۵۶ قانون شهرداری‌ها]]

تبصره ۱ [[ماده ۲۳ قانون نوسازی و عمران شهری]]

[[ماده ۱ قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۳۵۹]]

[[ماده ۶ قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۳۵۹]]

{{پانویس|۲}}