ماده 118 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 118 قانون امور حسبی''': کسی که به عنوان عجز از اداره [[مال|اموال]] برای او امین معین شده اگر [[تصرف|تصرفی]] در اموال خود بنماید نافذ است و [[امین]] نمی تواند او را ممانعت ‌نماید.

 

* [[ماده 104 قانون امور حسبی]]

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می شود که [[مال]] غیر را به نفع مالک آن نگهداری می کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند و یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از [[عقد|عقود]] مذکور در [[قانون]] است، اطلاق می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه پرسش و پاسخ های قضایی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=بکاء|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486596|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=قوامی|چاپ=1}}</ref>

نصب امین برای عاجز به هیچ وجه، درخواست کننده را [[محجور]] نمی سازد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1268512|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref> و امین عاجز مانند وکیل است. بنابراین می تواند اختیاراتی همانند [[وکیل]] داشته باشد. اگر شخص عاجز، [[اذن]] یا اجازه تصرفی را به او بدهد، بی گمان نافذ است و بر خلاف قیم که برخی اختیارات را ندارد، در مورد امین عاجز محدودیتی وجود ندارد. بنابراین امین می تواند اموال غیر منقول عاجز را بفروشد یا [[رهن]] بگذارد خواه از قبل اذن گرفته باشد یا بعدا تصرف وی تنفیذ شود و در حالت سکوت نیز هر آنچه مصلحت ایجاب نماید می تواند انجام دهد و در صورتی که امین از حدود اختیارات خود یا رعایت مصلحت تجاوز کند عمل او غیر نافذ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل فقهی-حقوقی قانون امور حسبی و تأثیر آن در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3455528|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=2}}</ref>