ماده 159 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 159 قانون امور حسبی''': درخواست ‌کننده می تواند از رد [[درخواست]] خود و [[دادستان]] از [[حکم]] [[موت فرضی]] [[تجدیدنظر خواهی|پژوهش]] بخواهد و رای پژوهش قابل [[فرجام]] نیست.

بر مبنای قاعده مندرج در [[ماده 27 قانون امور حسبی]]، تصمیم دادگاه در امور حسبی قابل پژوهش و فرجام نیست جز آنچه در قانون تصریح شده باشد و قانونگذار بر طبق ماده 159 همان قانون در این باره تصریح کرده است که درخواست کننده می تواند از رد درخواست خود و دادستان از حکم موت فرضی پژوهش بخواهد و رای پژوهش قابل فرجام نیست. مدت تجدیدنظرخواهی نیز 20 روز از تاریخ ابلاغ یا انقضای مدت واخواهی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708556|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|چاپ=1}}</ref> با توضیحات فوق حکم موت فرضی قابل تجدیدنظر است و در نتیجه نمی تواند موضوع [[دعوا|دعوای]] بطلان قرار گیرد و از طرفی مشمول [[قاعده فراغ دادرس]] می باشد و دارای قدرت اثباتی است ولی از [[اعتبار امر قضاوت شده]] برخوردار نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1345572|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>

{{پانویس}}