ماده ۱۳ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''‌ماده ۱۳ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸) - استخدام اشخاص به خدمت رسمی دولت از طریق امتحان یا سابقه انجام می‌شود.  

تبصره ۱ – وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی مشمول این قانون میتوانند با موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور در قبال داوطلبان یا دانشجویان ‌آموزشگاههای اختصاصی یا دوره‌های ترتیبی مربوط و دانشگاهها و موسسات عالی آموزشی تعهد استخدامی به عمل آورند.

تبصره ۲ – آیین نامه مربوط به طرز اجرای این ماده از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب شورا خواهد رسید مشروط بر آنکه سن آنان در تاریخ بیست و چهارم اسفند ماه ۱۳۵۱ از حداکثر مقرر در ماده ۱۴ این قانون تجاوز نکرده باشد.

تبصره ۳- آیین‌نامه مربوط به طرز اجرای این ماده از طرف ‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب شورا خواهد رسید.

تبصره ۴ – سوابق خدمت پیمانی مشمولین تبصره ۲ این ماده در وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی مشمول این قانون از تاریخ ۱۳۴۵/۳/۳۱ به بعد در‌ مورد مستخدمین گروههای ۱ و ۲ و ۳ به شرط پرداخت ۸/۵ درصد اجرت و فوق‌العاده مخصوص دریافتی و در مورد مستخدمین گروههای ۴ و بالاتر بشرط پرداخت ۸/۵ درصد اجرت و فوق‌العاده مخصوص دریافتی بعنوان سهم خود و معادل آن بعنوان سهم وزارتخانه یا موسسه دولتی متبوع از‌لحاظ تعیین گروه و بازنشستگی و وظیفه محسوب خواهد شود سوابق خدمت سایر کارکنان فعلی راه‌آهن دولتی ایران از ۳۱/۳/۱۳۴۵ ببعد در ‌موسسه مزبور در صورتیکه طبق مقررات بصورت رسمی استخدام شده یا بشوند با پرداخت ۸/۵ درصد حقوق و دستمزد دریافتی از لحاظ تعیین ‌گروه بازنشستگی و وظیفه محسوب خواهد شد. (حذف شده به موجب قانون اصلاح و حذف بعضی از مواد قانون استخدام کشوری و الحاق مواد و تبصره هایی به آن  مصوب ۱۳۵۷/۱۰/۲)