۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸) - برای ورود به خدمت رسمی شرایط ذیل لازم است: الف – حداقل داشتن ۱۸ سال تمام و نداشتن بیش از ۴۰ سال تمام. ب – تابعیت ایران. ت – عدم محکومیت به فساد عقیده و معتاد نبودن به استعمال افیون. ت – نداش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸) - برای ورود به خدمت رسمی شرایط ذیل لازم است: | '''ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸) - برای ورود به خدمت رسمی شرایط ذیل لازم است: | ||
الف – حداقل داشتن ۱۸ سال تمام و نداشتن بیش از ۴۰ سال تمام. | الف – حداقل داشتن ۱۸ سال تمام و نداشتن بیش از ۴۰ سال تمام. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
چ – داشتن توانائی انجام کاری که برای آن استخدام میشود. | چ – داشتن توانائی انجام کاری که برای آن استخدام میشود. | ||
تبصره ۱– افرادی که مجددا به استخدام رسمی پذیرفته می‌شوند مشمول محدودیت مربوط به حداکثر سن مذکور در بند الف این ماده نخواهند بود. | تبصره ۱– افرادی که مجددا به استخدام رسمی پذیرفته می‌شوند مشمول محدودیت مربوط به حداکثر سن مذکور در بند الف این ماده نخواهند بود. | ||
تبصره ۲- حداکثر سن مذکور در بند الف این ماده در مورد افرادی که داوطلب استخدام در مشاغل تخصصی که فهرست آن با پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور به‌تصویب شورا می‌رسد ۴۵ سال تمام می‌باشد | تبصره ۲- حداکثر سن مذکور در بند الف این ماده در مورد افرادی که داوطلب استخدام در مشاغل تخصصی که فهرست آن با پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور به‌تصویب شورا می‌رسد ۴۵ سال تمام می‌باشد | ||