ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۴۶/۰۴/۲۲)- وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی می‌توانند علاوه بر فوق‌العاده شغل مذکور در ماده ۳۸ این قانون فوق‌العاده‌هایی به شرح زیر به‌مستخدمین پرداخت کنند. الف - فوق‌العاده اضافه کار که فقط در قبال سا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


‌د - فوق‌العاده نوبت کاری به مستخدمینی که در نوبتهای غیر متعارف مجبور به انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است. (الحاقی مصوب ۱۳۶۳/۲/۱۸)
‌د - فوق‌العاده نوبت کاری به مستخدمینی که در نوبتهای غیر متعارف مجبور به انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است. (الحاقی مصوب ۱۳۶۳/۲/۱۸)
تبصره ۱ (الحاقی ۱۳۵۱/۱۲/۲۴)- حداکثر مدتی که مستخدم در طول خدمت خود در یک نقطه بد آب و هوا خدمت خواهد کرد نباید از پنجسال تجاوز کند مگر با رضایت‌مستخدم که در هر حال فوق‌العاده‌هاﻯ موضوع بندهاﻯ ب و پ این ماده طبق مقررات مربوط به او پرداخت خواهد شد. ‌دولت مکلف است ترتیبات و ضوابطی براﻯ تغییر محل جغرافیائی خدمت مستخدمین تعیین کند.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۳۵۱/۱۲/۲۴)- حداکثر مدتی که مستخدم در طول خدمت خود در یک نقطه بد آب و هوا خدمت خواهد کرد نباید از پنجسال تجاوز کند مگر با رضایت‌مستخدم که در هر حال فوق‌العاده‌هاﻯ موضوع بندهاﻯ ب و پ این ماده طبق مقررات مربوط به او پرداخت خواهد شد. ‌دولت مکلف است ترتیبات و ضوابطی براﻯ تغییر محل جغرافیائی خدمت مستخدمین تعیین کند.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۶۷/۰۳/۰۵)- مستخدمینی که بنا به ضرورت و تشخیص وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون و شرکتهای دولتی بیش از پنج سال در نقاط محروم و بد آب و هوا خدمت نمایند، مشمول محدودیت زمانی موضوع بند «ت» نخواهند بود و فوق العاده محل خدمت طبق مقررات مربوط به آنان پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۶۷/۰۳/۰۵)- مستخدمینی که بنا به ضرورت و تشخیص وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون و شرکتهای دولتی بیش از پنج سال در نقاط محروم و بد آب و هوا خدمت نمایند، مشمول محدودیت زمانی موضوع بند «ت» نخواهند بود و فوق العاده محل خدمت طبق مقررات مربوط به آنان پرداخت خواهد شد.


منوی ناوبری