ماده 258 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 258 قانون امور حسبی''': در صورتی که بعضی از [[ورثه]] [[ترکه]] را قبول کرده و بعضی رد نمایند وارثی که ترکه را قبول کرده است اقدامات لازمه را برای اداره ترکه و ‌اداء [[دین|دیون]] و [[حق|حقوق]] و وصول مطالبات و غیره انجام می دهد و وارثی که ترکه را رد کرده است حق هیچ گونه اعتراضی به عملیات او ندارد لیکن اگر پس از ‌تصفیه ترکه چیزی از ترکه بماند سهم‌ الارث وارثی که ترکه را رد کرده است به او داده خواهد شد.

 

== توضیح وايگان ==

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می آید، دین می گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568804|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref>

حق: امتیازی است که قانون برای افراد به رسمیت می شناسد مانند حق آزادی بیان، حق مالکیت و ...<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه علم حقوق (کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568808|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=معین|چاپ=1}}</ref>

از ماده 258 [[قانون امور حسبی]] بر می آید که اولا رد ترکه مانع از انتقال ترکه به رد کننده نیست. در ثانی کسی که ترکه را رد کرده است مسئولیتی نسبت به ادای دیون متوفی ندارد و ثالثا قبول ترکه مسئولیت ادای دین میت را بر عهده قبول کننده می گذارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=197208|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=5}}</ref>

==نکات توضیحی==

ماده 258 قانون امور حسبی، ناظر به آثار قبول و رد ترکه توسط بعضی از ترکه است. چنانچه بعضی از ورثه ترکه را قبول کنند و برخی دیگر رد کنند، کسانی که ترکه را پذیرفته‌اند مسئول حفظ و نگهداری ترکه می‌شوند و کسانی که ترکه را رد کرده‌اند نمی‌توانند اعتراضی داشته باشند البته به شرط آن که فعالیت‌های انجام شده در حدود قانون باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568920|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

{{پانویس}}