استقلال دختران بالغ در عقد نکاح در حقوق ایران، فقه مذاهب اسلامی و اسناد بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''''استقلال دختران بالغ در عقد نکاح در حقوق ایران، فقه مذاهب اسلامی و اسناد بین‌المللی''''' نام مقاله ای است از [[علیرضا شریفی]] و [[پروین باپیری]] که در شماره هفتاد و دو، دوره بیست و پنجم (بهار و تابستان ۱۳۹۹) [[دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق)]] منتشر شده‌است.

یکی از دلایل عقلی جهت سلب مباشرت از دختران بالغ در امر نکاح، سریع التأثیری و غلبه احساس بر قوه عقل است که مانع از انتخاب زوجی هم کفو می‌شود. این امر مورد استناد طرفداران استقلال اولیا در عقد نکاح در فقه امامیه، قانون مدنی، و نظر جمهور فقهای اهل سنت در احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه است، درحالی که در برخی اسناد حقوق بشر و همچنین در آرای برخی از فقهای امامیه واهل سنت، استقلال در عقد نکاح برای دختران به رسمیت شناخته شده‌است؛ ازاین ر و، نویسنده، به شیوه توصیفی تحلیلی درصدد بررسی عمده دلیل منع استقلال دختران بالغ در امر نکاح مبنی بر ناتوانی از انتخاب زوجی هم کفو به علت عدم خبرگی و سریع التأثیری است که امروزه درعلم روان‌شناسی با تقویت هوش هیجانی می‌توان سریع التأثیری را برطرف کردو به رشد نکاحی (معرفت به انتخاب زوج هم کفو) رسید.

* [[نکاح|سن نکاح]]

[[ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی]]

[[ماده ۱۶ کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان]]

[[اصل ۱۹ قانون اساسی]]

[[اصل ۲۰ قانون اساسی]]

[[ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی]]

[[رده:مقالات منتشر شده در سال ۱۳۹۹]]