ماده 282 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 282 قانون امور حسبی: [[وصیت ‌نامه]] سری را موصی همه وقت می تواند به ترتیبی که برای استرداد [[سند|اسناد]] [[ودیعه|امانتی]] مقرر است استرداد نماید.

 

* [[ماده 279 قانون امور حسبی]]

سند: سند، نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا [[واقعه حقوقی]] تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خسارت احتمالی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2246488|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=خالقیان|چاپ=1}}</ref>

وصیت عملی است قابل رجوع این مطلب از حکم [[ماده ۸۳۸ قانون مدنی|ماده 838 قانون مدنی]] به دست می آید. بر اساس این ماده موصی می تواند از [[وصیت]] خود رجوع کند. به موجب [[ماده ۸۳۹ قانون مدنی|ماده 839]] نیز موصی چنانچه پس از وصیت اول، وصیت دیگری بر خلاف وصیت اول کند در این صورت، وصیت دوم معتبر است. ماده نامبرده مقرر می دارد: اگر موصوی ثانیا وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید، وصیت دوم صحیح است. این دو حکم، از این رو مقرر شده اند که شخص موصی می تواند در زمان حیات خود یعنی تا زمانی که زنده است و [[اهلیت]] دارد وصیت کند. لذا می تواند از وصیت پیشین خود رجوع کند. به همین جهت است که ماده 282 [[قانون امور حسبی]] اعلام می دارد: وصیت نامه سری را همه وقت می توان به ترتیبی که برای استرداد اسناد امانتی مقرر است، استرداد نماید. حکم ماده اخیر در تکمیل دو ماده نامبرده از قانون مدنی است و اگر هم این حکم نبود؛ خللی به حق موصی در استرداد وصیت نامه سری وارد نمی شد زیرا هر شخصی که امانتی را به شخصی می سپارد هر زمان می تواند آن امانت را استرداد کند. [[ماده ۶۱۹ قانون مدنی|ماده 619 قانون مدنی]] در بحث ودیعه می گوید: [[امین]] باید عین مالی را که دریافت کرده است رد نماید. از تاریخ امتناع، احکام امین به او مترتب نشده و ضامن تلف و هر نقص یا عیبی است که در مال ودیعه حادث شود. اگرچه آن عیب یا نقص مستند به فعل او نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=797928|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref>