۸٬۲۱۸
ویرایش
ماده 288 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 288 قانون امور حسبی: اشخاصی که مطابق ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ وصیت نزد | '''ماده 288 قانون امور حسبی''': اشخاصی که مطابق [[ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی|ماده ۲۸۴]] و [[ماده 285 قانون امور حسبی|۲۸۵]] [[وصیت]] نزد آن ها شده و همچنین [[شهادت|گواه]] های مذکور در ماده قبل در اول زمان امکان باید در اداره ثبت اسناد یا محلی که در آئین نامه وزارت دادگستری تعیین می شود حاضر شده [[وصیت نامه]] را مطابق مقررات راجع به [[ودیعه|امانت گذاردن]] [[سند|اسناد]] امانت بگذارند و ضمنا اعلام کنند که این آخرین [[وصیت]] موصی است که با داشتن [[اهلیت]] اظهار داشته. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 284 قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده 285 قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.294796 | |||
وصیت نامه: [[سند|سندی]] است [[سند رسمی|رسمی]] یا عادی که در آن [[وصیت]] به [[مال]] و یا [[وصیت]] عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که [[ورثه]] موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.6649756 | |||
اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می شود. به اهلیت دارا شدن حق، "[[اهلیت تمتع]]" و به اهلیت اجرای حق، نیز "[[اهلیت استیفاء]]" گفته می شود.5005204 | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود حاضر گردند و وصیت نامه را به امانت گذارند و اعلام کنند این آخرین ئصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته. تنظیم وصیت نامه ضرورت ندارد و گواهان می توانند در اولین فرصت نزد دادرس دادگاه صلاحیتدار حاضر شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلسی ضبط شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلس ضبط می شود.2781868 | |||
== نکات توضیحی == | |||
در مورد ماده فوق باید آیین نامه راجع به مواد 279 و 288 قانون امور حسبی مصوب 1322 مورد توجه قرار گیرد که ذیل ماده 279 همان قانون ذکر گردید. مطابق ماده 288 قانون امور حسبی اشخاص نامبرده در موارد قبل باید در اولین زمان ممکن به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین نامه به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین نامه حاضر شده و وصیت مذکور به امانت بگذارند. همچنین باید اعلام نماینده که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت ابراز داشته زیرا مطابق ماده 839 قانون مدنی اگر موصی ثانیا وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید وصیت دوم صحیح است. همچنین مطابق ماده 838 همان قانون موصی می تواند از وصیت خود رجوع کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649764|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:وصیت]] | [[رده:وصیت]] | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | [[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | ||