ماده 82 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] در مورد چگونگی استفاده از نیم ساعت تخفیف می باشد، اما به کمتر از نیم ساعت نمی توان توافق نمود.'''<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4551196|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>

'''توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] فقط در محدوده ی نحوه استفاده از این کسر ساعت است که در ابتدا یا انتها یا وسط کار، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه [[کارگر]] و [[کارفرما]] حق ندارند توافق نمایند که کارگر نوجوان، هشت ساعت کار کند و برای نیم ساعت کسری کار، مبلغی به وی داده شود بلکه تأکید بر آن است که نیم ساعت در هر حال، از ساعات کاری کسر شود.'''<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4192596|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

'''برای اینکه استفاده از تخفیف روزانه نیم ساعت برای [[کارگر|کارگران]] نوجوان باعث اختلال در [[کارگاه]] نشود ترتیب استفاده از نیم ساعت با توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] خواهد بود چون [[قانون کار|قوانین کار]] جنبه آمرانه دارد لذا توافق به کمتر از آن جائز نیست.'''<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200584|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref>