ماده 295 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 295 قانون امور حسبی''': پس از گذشتن مدت مذکور فوق، [[دادگاه]] بخش وقتی را برای افتتاح وصیت نامه تعیین و به اشخاصی که [[ارث|وراثت]] آن ها معلوم است اطلاع می دهد که در وقت مزبور حاضر شوند.

 

* [[ماده 294 قانون امور حسبی]]

دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref>

بعد از گذشتن مهلت 3 ماهه مذکور در ماده 294 [[قانون امور حسبی]] دادگاه صلاحیت دار وقتی را تعیین و به اشخاصی که وراثت آن ها نسبت به موصی محرز است برای حضور جهت باز کردن وصیت نامه اطلاع می دهد. با توجه به ملاک [[ماده 212 قانون امور حسبی]] که مقرر داشته غیبت اشخاصی که احضار شده اند مانع از تحریر ترکه نخواهد بود، به نظر می رسد که غیبت وراث نیز مانع از باز نمودن وصیت نامه نخواهد بود و با لحاظ ماده 296 قانون امور حسبی افتتاح وصیت نامه صورت خواهد گرفت. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649920|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

== رویه های قضایی ==

در نظریه مشورتی شماره 7/2379 مورخ 1365/6/30 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر شده است: حکم تنفیذ وصیت نامه از [[حکم اعلامی|احکام اعلامی]] دادگاه است که نیازی به صدور [[اجراییه]] ندارد و با صدور چنین حکمی وصیت نامه رسمیت می یابد و از اعتبار و ارزش قانونی برخوردار می شود و موصی له باید برای اجرای مفاد آن از طریق مراجع صالحه اقدام نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649920|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>