۸٬۲۱۸
ویرایش
ماده 299 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 299 قانون امور حسبی: ترتیب صدور سند مالکیت به نام ورثه یا موصی له نسبت به اموال غیر منقول که با نام مورث ثبت شده در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود. | '''ماده 299 قانون امور حسبی''': ترتیب صدور [[سند]] مالکیت به نام [[ورثه]] یا موصی له نسبت به [[مال غیر منقول|اموال غیر منقول]] که با نام مورث ثبت شده در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود. | ||
== توضیح واژگان == | |||
سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خسارت احتمالی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2246488|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=خالقیان|چاپ=1}}</ref> | |||
ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> | |||
مال غیر منقول: مال غیر منقول ان است که از محلی به محل دیگر نتوان نقل نمود، اعم از اینکه استقرار ان ذاتی باشد یا به واسطه عمل انسان به نحوی که نقل ان مستلزم خرابی یا نقص خود مال یا محل آن شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایقاع (اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487784|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در صورتی که نسبت به ملک غیر منقول ثبت شده وصیتی شده باشد که مورد اتفاق تمام ورثه و اشخاص ذینفع باشد، مورد وصیت به نام موصی له با مصرفی که برای آن وصیت شده ثبت می شود و بقیه ملک (در صورت وجود) به نام ورثه ثبت می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین رسیدگی به درخواست تقسیم ترکه و مطالبه سهم الارث|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4528020|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=قربانیان|چاپ=2}}</ref> | |||
== رویه های قضایی == | |||
نظریه مشورتی شماره 7/5209 مورخ 1378/9/10 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر می دارد پس از صدور گواهی انحصار وراثت، در مورد وصیت نامه تملیکی قابل قبول نسبت به مال غیر منقول دو فرض قابل تحقق است الف- اگر ورثه بر اجرای وصیت نامه توافق داشته باشند، ذینفع می تواند با ارائه گواهی حصر وراثت و وصیت نامه و دلیل توافق ورثه، بر اجرای آن –مانند اقرارنامه رسمی ورثه بر صحت وصیت و نفوذ آن- برای ثبت موصی به به نام موصی له به اداره ثبت مراجعه کند. در این مورد مراجعه به دادگاه لازم نیست. ب- اگر ورثه بر اجرای وصیت نامه موصوف توافق نداشته باشند، ذینفع می تواند در دادگاه صادرکننده گواهی انحصار وراثت، به طرفیت ورثه و به خواسته تنفیذ وصیت، اقامه دعوا کند (ماده 6 آیین نامه راجع به ماده 299 قانون امور حسبی 1322) و در مورد سایر وصیت نامه های قابل قبول نیز اگر ورثه آن را تنفیذ نکنند ذینغع می تواند از دادگاه صادرکننده گواهی انحصار وراثت، تنفیذ آن را درخواست نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات خانواده (آرای وحدت رویه و اصراری دیوانعالی کشور، آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، آیین نامه احوال شخصیه زرتشتیان ایران، مقررات احوال شخصیه مسیحیان پروتستان ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1263752|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:وصیت]] | [[رده:وصیت]] | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:صدور سند مالکیت به نام ورثه]] | [[رده:صدور سند مالکیت به نام ورثه]] | ||