۱۲٬۰۵۸
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''وام قرض الحسنه''': قرض الحسنه عقد لازمی است که به موجب آن قرض دهنده قدار معینی از مال خویش را به قرض گیرنده تملیک می نماید و قرض گیرنده می بایست مثل و یا در صورت عدم امکان قیمت آن را به قرض دهنده مسترد کند. منبع قرض الحس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وام قرض الحسنه''': قرض الحسنه [[عقد لازم|عقد لازمی]] است که به موجب آن [[مقرض|قرض دهنده]] قدار معینی از مال خویش را به [[مقترض|قرض گیرنده]] تملیک می نماید و قرض گیرنده می بایست مثل و یا در صورت عدم امکان قیمت آن را به قرض دهنده مسترد کند. منبع قرض الحسنه اعطایی در بانک ها قسمتی از سپرده های مردم می باشد که به صورت پس انداز در بانک ها تودیع گردیده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بانکداری داخلی کاربردی 1 و 2 تجهیز متابع پولی- تخصیص منابع پولی|ترجمه=|جلد=|سال=1398|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651568|صفحه=|نام۱=پیمان|نام خانوادگی۱=طوبایی|چاپ=4}}</ref> | '''وام قرض الحسنه''': قرض الحسنه [[عقد لازم|عقد لازمی]] است که به موجب آن [[مقرض|قرض دهنده]] قدار معینی از مال خویش را به [[مقترض|قرض گیرنده]] تملیک می نماید و قرض گیرنده می بایست مثل و یا در صورت عدم امکان قیمت آن را به قرض دهنده مسترد کند. منبع قرض الحسنه اعطایی در [[بانک]] ها قسمتی از سپرده های مردم می باشد که به صورت پس انداز در بانک ها تودیع گردیده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بانکداری داخلی کاربردی 1 و 2 تجهیز متابع پولی- تخصیص منابع پولی|ترجمه=|جلد=|سال=1398|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651568|صفحه=|نام۱=پیمان|نام خانوادگی۱=طوبایی|چاپ=4}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
ویرایش