ضمان درک ثمن: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
به این معنی است که هرگاه [[ثمن|ثمنی]] که توسط مشتری پرداخت شده بود، مستحق للغیر بود، مشتری نسبت به [[مبیع|مبیعی]] که دریافت کرده، ملزم به استرداد است. این [[ضمان]] فقط در مواردی خواهد بود که ثمن [[عین معین]] و یا [[در حکم عین معین]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) عقد بیع-عقد اجاره|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6230644|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=4}}</ref>
'''ضمان درک ثمن'''، به این معنی است که هرگاه [[ثمن|ثمنی]] که توسط [[مشتری]] پرداخت شده بود، [[مستحق للغیر]] بود، مشتری نسبت به [[مبیع|مبیعی]] که دریافت کرده، ملزم به استرداد است، این ضمان فقط در مواردی خواهد بود که ثمن، [[عین معین]] و یا [[در حکم عین معین]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) عقد بیع-عقد اجاره|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6230644|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=4}}</ref>


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
خط ۵: خط ۵:


[[ماده ۳۹۰ قانون مدنی]]
[[ماده ۳۹۰ قانون مدنی]]
== جستارهای وابسته ==
[[آثار بیع]]
[[بیع]]
[[ثمن]]


== منابع ==
== منابع ==
۳۴٬۱۶۳

ویرایش

منوی ناوبری