رای وحدت رویه شماره 826 دیوان عالی کشور درباره تاثیر عفو رهبری در محاسبه سابقه محکومیت قطعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره 826 مورخ 24/ 8/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با توجه به اینکه قانونگذار در صدر [[ماده 45 قانون مبارزه با مواد مخدر|ماده ۴۵ الحاقی مورخ 12/ 7/ 1396 به قانون مبارزه با مواد مخدر]] مصوب 3/ 8/ 1367و اصلاحات بعدی، با ھدف کاھش [[مجازات سلب حیات|مجازات ھای اعدام]] مقرر در این قانون، تعیین این مجازات را مشروط به احراز یکی از شرایط ذیل این ماده کرده است و با عنایت به لزوم [[تفسیر مضیّق]] [[نصوص]] جزایی، مبنای محاسبه «[[سابقه محکومیت قطعی]]» مذکور در بند پ ماده یاد شده، «[[محکومیت قابل اجرا]]» پس از اعمال [[نھادھای ارفاقی]] از جمله [[عفو]] یا [[تخفیف مجازات]] از سوی مقام رھبری است. بنا به مراتب، رأی شعبه سی و ششم [[دیوان عالی کشور]] که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء، صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.