ماده ۴۸ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 48 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان''': در مواردي كه [[طفل]] ناقض قوانين جزائي يا [[نوجوان]] بزهكار، بزه‌ ديده نيز باشد، [[دادسرا]] يا [[دادگاه]] رسيدگي به [[جرم|جرائم]] اطفال و نوجوانان به جرائم ارتكابي عليه آنها نيز رسيدگي مي ‌كند؛ در صورتي كه واحد مددكاري مرجع قضائي مزبور، طفل يا نوجوان را در معرض خطر تشخيص دهد، مكلف به اعلام موضوع به [[قاضی|قاضي]] مربوط است.

طفل: کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد.(سن بلوغ در پسران 15 سال و در دختران 9 سال قمری است)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=612080|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

نوجوان: شخصی است که به [[سن بلوغ]] رسیده و زیر 18 سال سن دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4336664|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref>

قانونگذار در [[قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]] اقدامات بدیعی را انجام داده است از جمله این اقدامات بدیع ماده 48 این قانون است که بر اساس آن در مواردی که دادسرا یا دادگاه در حال رسیدگی به جرم ارتکابی طفل یا نوجوانی است چنانچه متوجه شود آن طفل یا نوجوان بزهکار، بزه دیده هم هست باید به جرم ارتکابی علیه آنان نیز رسیدگی کند بنابراین قاضی دادگاه نمی تواند چشم خود را بر روی جرمی که علیه طفل یا نوجوانی که به عنوان [[متهم]] یا مجرم نزد او حاضر است ببندد و فقط به جرم وی رسیدگی کند بلکه موظف است نسبت به بزهی که علیه طفل یا نوجوان انجام شده، ورود پیدا کند و مطابق مقررات ماده 48 اقدام نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652552|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref>