۸۵۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
۳) گاهی شخصی بهطور مستقیم یا غیر مستقیم به انعقاد قرارداد وادار میشود اگر چه خودش راضی نباشد. گاهی این اجبار غیر مستقیم است مثل اجبار شخص در بستن قرارداد با اداره آب و برق و تلفن و نظائر آن، زیرا صرف نظر کردن از انعقاد این قبیل قراردادها به منزله انصراف از زندگی در جامعه محسوب است. گاهی اجبار مستقیم است این وضع معمولاً در طول بحرانهای اقتصادی و اجتماعی اتفاق میافتد. مانند اجبار موجر به اجاره بعضی اموال غیرمنقول پس از پایان مدت، یا اجبار محتکرین ارزاق عمومی به فروش این اجناس، یا الزام رانندگان وسائط نقلیه عمومی بر قبول مسافر که این اجبار ناشی از قواعد مربوط به نظم عمومی و اخلاق حسنه میباشد. | ۳) گاهی شخصی بهطور مستقیم یا غیر مستقیم به انعقاد قرارداد وادار میشود اگر چه خودش راضی نباشد. گاهی این اجبار غیر مستقیم است مثل اجبار شخص در بستن قرارداد با اداره آب و برق و تلفن و نظائر آن، زیرا صرف نظر کردن از انعقاد این قبیل قراردادها به منزله انصراف از زندگی در جامعه محسوب است. گاهی اجبار مستقیم است این وضع معمولاً در طول بحرانهای اقتصادی و اجتماعی اتفاق میافتد. مانند اجبار موجر به اجاره بعضی اموال غیرمنقول پس از پایان مدت، یا اجبار محتکرین ارزاق عمومی به فروش این اجناس، یا الزام رانندگان وسائط نقلیه عمومی بر قبول مسافر که این اجبار ناشی از قواعد مربوط به نظم عمومی و اخلاق حسنه میباشد. | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای وحدت رویه شماره 805 مورخ 1399/10/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور]] | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == |
ویرایش