ماده 79 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۷۹ قانون اجرای احکام مدنی''': [[مال|اموال]] توقیف شده بدون تراضی کتبی طرفین به اشخاص ذیل سپرده نمی‌شود:
'''ماده ۷۹ قانون اجرای احکام مدنی''': [[مال|اموال]] [[توقیف کردن|توقیف]] شده بدون [[تراضی]] کتبی طرفین به اشخاص ذیل سپرده نمی‌شود:


# [[اقربای سببی]] و [[اقربای نسبی|نسبی]] [[دادورز]] ([[مأمور اجرا]]) تا درجه سوم.
# [[اقربای سببی]] و [[اقربای نسبی|نسبی]] [[دادورز]] ([[مأمور اجرا]]) تا درجه سوم.
# [[محکوم‌له]] و [[محکوم‌علیه]] و همسر آنان و کسانی که با طرفین [[قرابت نسبی]] یا [[قرابت سببی|سببی]] تا درجه سوم دارند.
# [[محکوم‌له]] و [[محکوم‌علیه]] و همسر آنان و کسانی که با طرفین [[قرابت نسبی]] یا [[قرابت سببی|سببی]] تا درجه سوم دارند.
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]


[[ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی]]
* [[ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
 
* [[ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی]]
[[ماده ۱۰۳۳ قانون مدنی]]
* [[ماده ۱۰۳۳ قانون مدنی]]


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
خط ۲۰: خط ۱۹:


== فلسفه و مبانی نظری ==
== فلسفه و مبانی نظری ==
حسن اجرای حکم، مستلزم مداخله افراد بی‌طرف در اجرا است. به همین علت است که در [[ماده ۷۹ قانون اجرای احکام مدنی]]، مشابه آنچه در بحث [[ایراد رد دادرس|رد دادرس]] در [[ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] مقرر است، بیان شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1238432|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> مسئلهٔ دیگر آن که، لزوم تراضی کتبی برای امکان سپردن این اموال به اشخاص مذکور در مادهٔ فوق، بدین جهت است که در صورت حدوث اختلاف، به راحتی قابل استناد باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1238440|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
حسن اجرای حکم، مستلزم مداخلۀ افراد بی‌طرف در اجرا است. به همین علت است که در [[ماده ۷۹ قانون اجرای احکام مدنی]]، مشابه آنچه در بحث [[ایراد رد دادرس|رد دادرس]] در [[ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] مقرر است، بیان شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1238432|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> مسئلهٔ دیگر آن که، لزوم تراضی کتبی برای امکان سپردن این اموال به اشخاص مذکور در مادهٔ فوق، بدین جهت است که در صورت حدوث اختلاف، به راحتی قابل استناد باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1238440|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
چنانچه طرفین در انتخاب حافظ توافق نکنند یا هنگام توقیف اموال حاضر نباشند، انتخاب حافظ بر عهدهٔ مأمور اجرا است. با این تفاوت که مأمور اجرا، مانند طرفین که مختار مطلق بودند، آزاد نیست و باید سه شرط ذیل را در نظر بگیرد: اولاً، باید شخصی قابل اعتماد را معین کند. ثانیاً نمی‌تواند اقوام خود را به این سمت برگزیند. ثالثاً، نمی‌تواند یکی از طرفین، همسران آن‌ها یا کسانی که با طرفین قرابت نسبی یا سببی تا درجهٔ سوم دارند به عنوان حافظ معین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219628|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref> لازم است ذکر شود که چنانچه طرفین تصمیم بگیرند که یکی از افراد مشمول مادهٔ مورد بحث را با تراضی به عنوان حافظ تعیین کنند، به نظر می‌رسد نیازی به موافقت دادورز نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4260808|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=7}}</ref>
چنانچه طرفین در انتخاب حافظ توافق نکنند یا هنگام توقیف اموال حاضر نباشند، انتخاب [[حافظ]] بر عهدهٔ [[مأمور اجرا]] است. با این تفاوت که مأمور اجرا، مانند طرفین که مختار مطلق بودند، آزاد نیست و باید سه شرط ذیل را در نظر بگیرد: اولاً، باید شخصی قابل اعتماد را معین کند. ثانیاً نمی‌تواند اقوام خود را به این سمت برگزیند. ثالثاً، نمی‌تواند یکی از طرفین، همسران آن‌ها یا کسانی که با طرفین قرابت نسبی یا سببی تا درجهٔ سوم دارند به عنوان حافظ معین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219628|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref> لازم به ذکر است که چنانچه طرفین تصمیم بگیرند که یکی از افراد مشمول مادهٔ مورد بحث را با تراضی به عنوان حافظ تعیین کنند، به نظر می‌رسد نیازی به موافقت دادورز نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4260808|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=7}}</ref>


== رویه‌های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==

منوی ناوبری