ماده ۵۱۱ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۱۱ قانون مدنی''': حیوانی که مورد اجاره است باید برای همان مقصودی استعمال شود که قصد طرفین بوده‌است بنابراین حیوانی را که برای سواری اجاره داده شده‌است نمی‌توان برای بارکشی استعمال نمود.

در اجاره حیوان نیز، مانند اجاره اشیاء، مستأجر باید مورد معامله را، در مسیری استعمال نماید که یا منظور طرفین بوده؛ یا اینکه در قرارداد مورد تصریح قرار گرفته باشد. علاوه براین، مستأجر نسبت به حیوان، حکم امین را داشته؛ و تعهد او از نوع تعهد به وسیله است؛ لذا اگر شخصی شتری را، برای سفر خود اجاره نموده باشد؛ و بدون تعدی و تفریط وی، در طول مسیر حیوان تلف گردد؛ دراینصورت مستأجر ضامن نیست. اما اگر همان شخص، به جای اینکه با شتر مسافرت نماید؛ آن را جهت حمل بار سنگین و نامتعارف، مورد استعمال قرار دهد؛ و درنتیجه این اقدام او حیوان تلف گردد؛ در چنین فرضی غاصب بوده؛ و از زمان تعدی و تفریط، مسئول جبران خسارت مالک شتر است. حتی اگر حیوان، بر اثر عاملی دیگر، که مستند به عمل مستأجر نباشد؛ بمیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تعهدات تعهد به وسیله و به نتیجه|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1069684|صفحه=|نام۱=عبدالحمید|نام خانوادگی۱=مرتضوی|چاپ=1}}</ref>

اگر حیوانی برای مدتی معین، به‌طور مطلق، و برای استیفای هرگونه منفعتی، که از نظر عرف بدون اشکال باشد؛ اجاره داده شود؛ دراینصورت مستأجر می‌تواند از تمام منافع ممکن آن استفاده نماید؛ اعم از حمل انسان و بار و …. ولی اگر آن حیوان، در جهت خاصی مثلاً برای حمل بار، موضوع عقد اجاره قرار گیرد؛ دیگر مستأجر نمی‌تواند آن را، در جهت دیگری، مانند حمل مسافر استعمال نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=239312|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>

اگر مستأجر، مورد اجاره را، در جهتی استعمال نماید که مقصود طرفین نبوده‌است؛ دراینصورت مالک می‌تواند با استناد به خیار تخلف از شرط، عقد را فسخ نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات پیام آموزش با موضوع حقوق مدنی عقود|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضاییه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2494276|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=-}}</ref> و ضمانت اجرای تخلف از این ماده، تبدیل ید امانی مستأجر به ید ضمانی است. و نیز باید اجرت المثل انتفاع خارج از حدود عرفی، یا مخالف با مقصود تصریح شده در قرارداد را تأدیه نماید. همچنین مؤجر، درصورت عدم امکان منع مستأجر از تخلفات خویش، می‌تواند عقد را فسخ نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=362164|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|نام۲=حسن|نام خانوادگی۲=ره پیک|نام۳=عبداله|نام خانوادگی۳=کیایی|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=96368|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref> و اگر شخصی اسب خود را، برای سواری اجاره داده؛ و سپس مستأجر از آن حیوان، برای حمل بار استفاده نماید؛ در چنین فرضی، مالک هم مستحق اجرت المثل است؛ و هم اجرت المسمی. استحقاق اجرت المثل، به دلیل این است که انتفاع از مال، در جهتی غیر از آنچه که مورد توافق طرفین، قرار گرفته؛ و به لحاظ اینکه مستأجر، از مورد اجاره، در راستای تحقق مقصود موردنظر طرفین، یعنی سواری، انتفاع نبرده‌است؛ درواقع به زیان خویش اقدام نموده؛ و باید اجرت المسمی را نیز تأدیه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=239312|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>

* اگر مالک، حیوان را برای استفاده در تحقیقات علمی، اجاره داده باشد و مستأجر، نمی‌تواند آن را، برای سواری مورد استعمال قرار دهد. و چنانچه شخصی گاوی را، برای تلقیح مصنوعی اجاره نماید؛ نمی‌تواند از آن، برای حمل بار استفاده کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اقتصادی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3793092|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=ساکی|چاپ=2}}</ref>