۸۵۶
ویرایش
(←پیشینه) |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در قوانین اساسی مشروطه حقی به نام راهپیمایی به رسمیت شناخته نشده و در [[قانون اساسی]] جمهوری اسلامی پیش بینی شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5184912|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=محمدی گرگانی|چاپ=1}}</ref> | در قوانین اساسی مشروطه حقی به نام راهپیمایی به رسمیت شناخته نشده و در [[قانون اساسی]] جمهوری اسلامی پیش بینی شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جستاری بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5184912|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=محمدی گرگانی|چاپ=1}}</ref> البته [[اصل 21 متمم قانون اساسی مشروطه]]، حق ایجاد انجمنها و اجتماعات را بدون حمل سلاح، بلااشکال میداند: «انجمنها و اجتماعاتی که مولد فتنه دینی و دنیوی و مخل به نظم نباشند، در تمام مملکت آزاد است ولی مجتمعین با خود اسلحه نباید داشته باشند و ترتیباتی را که قانون در این خصوص مقرر میکند باید متابعت نمایند. اجتماعات در شوارع و میدانهای عمومی هم باید تابع قوانین نظمیه باشند.» | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == |
ویرایش