نظریه شماره 7/98/1097 مورخ 1398/07/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1097|شماره پرونده=98-1/15-1097|تاریخ نظریه=1398/07/23}}

'''نظریه شماره ۷/۹۸/۱۰۹۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۲۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': با توجه به متن ماده واحده قانون ممنوعیت به­کارگیری بازنشستگان مصوب ۲۰/۲/۱۳۹۵ با اصلاحات بعدی که به طور کلی به­کارگیری بازنشستگان در دستگاه­های اجرایی موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و کلیه دستگاه­هایی که به نحوی از انحاء از بودجه عمومی کل کشور استفاده می­کنند ممنوع نموده است؛ لکن با عنایت به تبصره ۲ ماده واحده قانون مذکور که مقرر داشته «دستگاه­های موضوع این قانون در صورت لزوم می­توانند از خدمات بازنشستگان متخصص با مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر به صورت پاره­­وقت و ساعتی استفاده کنند، حداکثر ساعات مجاز برای استفاده از بازنشستگان یک سوم ساعات اداری کارمندان رسمی است و حق­الزحمه این افراد متناسب با ساعات کاری آن­ها حداکثر معادل یک سوم کارمندان رسمی همان شغل تعیین و پرداخت می­شود» بنابراین به نظر می­رسد چنان­چه قضات بازنشسته به صورت پاره وقت و ساعتی حداکثر یک سوم ساعت اداری کارمندان رسمی در هیئت حل اختلاف مالیاتی به عنوان متخصص با داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر به کار گمارده شوند، بلااشکال خواهد بود.