ماده ۶۹۳ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۶۹۳ قانون مدنی''': مضمون‌له می‌تواند در عقد ضمان از ضامن مطالبه‌ی رهن کند اگر چه برای دین اصلی رهنی نباشد.

*{{زیتونی|[[ماده ۶۹۲ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۶۹۴ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

اگر ضامن، برای دینی که برعهده گرفته، مالی را رهن دهد؛ و سپس معسر و یا ورشکسته گردد؛ دراینصورت مضمونٌ له بر سایر طلبکاران وی مقدم خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ضمان عقدی در حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=35684|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

به تبع برائت ذمه ضامن توسط مضمونٌ له، طبیعی است که از مالی که ضامن به رهن داده بود؛ فک رهن می گردد. و در این مورد، تفاوتی میان ضمان نقل ذمه و ضم ذمه، نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ضمان عقدی در حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=35688|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

می توان ضمن عقد ضمان، شرط رهن نمود؛ بدین ترتیب که پس از تحقق عقد مزبور، مالی را به رهن داد؛ و یا اینکه به دلالت ظاهر، مالی را به صورت شرط نتیجه، ضمن عقد ضمان به رهن گذاشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=364924|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|نام۲=حسن|نام خانوادگی۲=ره پیک|نام۳=عبداله|نام خانوادگی۳=کیایی|چاپ=3}}</ref>

قسمت اخیر ماده زاید است. زیرا مسلم است که با حصول ضمان، تضمینات و تعهدات مربوط به دین مضمونٌ عنه، ساقط می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه محشای قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1714172|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref>