رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اثر زمانی تعیین یک منطقه به عنوان منطقه محروم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۰۲۶۵|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۲/۲۱|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=اثر زمانی تعیین یک منطقه به عنوان منطقه محروم|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اثر زمانی تعیین یک منطقه به عنوان منطقه محروم''': مصوبه هیأت وزیران در خصوص تعیین مناطق محروم موضوع قانون جذب نیروی انسانی ... موجد اوصاف مقرر در مورد مناطق محروم نیست، بلکه کاشفیت از محرومیت منطقه در زمان تصویب قانون دارد.  

در خصوص دادخواست شاکی دائر بر صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به اعمال و برقراری حق جذب ناشی از خدمت در مناطق محروم از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۸۰ موضوع ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده جنگی مصوب ۷/۱۲/۱۳۶۷، با این توضیح که محل خدمت وی (بخش مرکزی یاسوج) در سال ۱۳۸۰ جزء مناطق محروم محسوب و تلقی گردیده و از همان سال نسبت به برقراری حق جذب مناطق محروم اقدام نموده اند، اما به قبل از آن تسری نمی دهند. با توجه به محتویات پرونده و قطع نظر از مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر مبنی بر این که نامبرده از تاریخ ۲۲/۲/۶۲ اشتغال یافته و از سال ۱۳۶۸ به صورت پیمانی تبدیل وضع یافته است، علیهذا نظر بر این که احتساب محل خدمت شاکی در سال ۱۳۸۰ به عنوان منطقه محروم، حاکی و کاشف از محروم بودن آن منطقه از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون استنادی می باشد و دادنامه شماره ۷۲۳۲۲/۸/۸۶ هیأت عمومی این دیوان نیز مؤید امر می باشد، شکایت وارد تشخیص و به استناد مواد ۷ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و ماده یک قانون صدرالذکر، حکم بر الزام دستگاه متبوع به برقراری فوق العاده جذب و نگهداری مناطق محروم، از تاریخ استحقاق شاکی و لازم الاجرا شدن قانون صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۴ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه