۵٬۴۵۸
ویرایش
ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۱
، ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== نکات توضیحی تفسیری == | == نکات توضیحی تفسیری == | ||
موارد وضعیت مخاطره آمیز در ماده ۳ [[قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]] بیان شده‌است بر اساس صدر این ماده، موارد چهارده‌گانه مذکور در ماده، از جمله بی سرپرست بودن کودک، زندانی شدن والدین و سایر موارد مذکور در بندهای الف تا ژ، در صورتی که [[طفل]] یا [[نوجوان]] را در معرض بزه دیدگی یا ورود آسیب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیت یا وضعیت آموزشی وی قرار دهد، وضعیت مخاطره آمیز محسوب شده و موجب مداخله و حمایت قانونی از طفل و نوجوان می‌شود.<ref>ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399</ref> موارد بیان شده، حصری هستند و البته لزوماً وضعیت مخاطره آمیز، به معنای بزه دیدگی طفل و نوجوان نیست؛ بنابراین علاوه بر موارد بزه دیدگی که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و در سایر قوانین پیش‌بینی شده‌است، بر اساس ماده ۳ این قانون، مواردی که لزوماً جرمی نسبت به طفل یا نوجوان، محقق نشده باشد هم مورد حمایت قانونگذار است و در این موارد به حکم ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، رسیدگی به وضعیت مخاطره آمیز به جر مواردی که در صلاحیت دادگاه کیفری باشد در دادگاه خانواده و با شرایط مذکور در ماده، رسیدگی می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652408|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> | موارد وضعیت مخاطره آمیز در ماده ۳ [[قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]] بیان شده‌است بر اساس صدر این ماده، موارد چهارده‌گانه مذکور در ماده، از جمله بی سرپرست بودن کودک، زندانی شدن والدین و سایر موارد مذکور در بندهای الف تا ژ، در صورتی که [[طفل]] یا [[نوجوان]] را در معرض بزه دیدگی یا ورود آسیب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیت یا وضعیت آموزشی وی قرار دهد، وضعیت مخاطره آمیز محسوب شده و موجب مداخله و حمایت قانونی از طفل و نوجوان می‌شود.<ref>ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399</ref> موارد بیان شده، حصری هستند و البته لزوماً وضعیت مخاطره آمیز، به معنای بزه دیدگی طفل و نوجوان نیست؛ بنابراین علاوه بر موارد بزه دیدگی که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و در سایر قوانین پیش‌بینی شده‌است، بر اساس ماده ۳ این قانون، مواردی که لزوماً جرمی نسبت به طفل یا نوجوان، محقق نشده باشد هم مورد حمایت قانونگذار است و در این موارد به حکم ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، رسیدگی به وضعیت مخاطره آمیز به جر مواردی که در صلاحیت دادگاه کیفری باشد در دادگاه خانواده و با شرایط مذکور در ماده، رسیدگی می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652408|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== مرجع صالح در دعوای مطالبه شیربها == | |||
* مستند به ماده ۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، صلاحیت دادگاه خانواده امری استثنایی و صرفا محدود به بند های هجده گانه مذکور در این ماده و همچنین رسیدگی به وضعیت مخاطره آمیز اطفال و نوجوانان موضوع ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ است و افزایش صلاحیت این دادگاه نیازمند نص است لذا دعاوی راجع به شیربها در صلاحیت محاکم عمومی حقوقی است.<ref>[[نظریه شماره 7/1402/212 مورخ 1402/04/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح به رسیدگی در دعوای مطالبه شیربها]]</ref> | |||
== رویه قضایی == | == رویه قضایی == | ||