نظریه شماره 7/99/1446 مورخ 1399/11/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره درخواست توقیف مازاد مال ضامن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1446|شماره پرونده=99-155-1446 ح|تاریخ نظریه=1399/11/14}}

'''استعلام''': شخص الف برای دریافت تسهیلات بانکی اشخاص حقیقی و حقوقی ضمانت آنها را بر عهده گرفته است. با عدم انجام تعهدات توسط وام گیرندگان، بانک مربوط مالی را که ارزش چند صد برابر مطالبات است را از بابت برخی از تعهدات قبول و توقیف کرده است؛ اما در بعضی موارد علی رغم کارشناسی صورت گرفته توسط اجرای ثبت اسناد شهرستان مربوطه، برخی املاک آن را به صرف این که ملک یاد شده از قبل توسط اشخاص توقیف شده است و بدون توجه به ارزش مالی ملک و مفاد ماده ۵۲ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ مازاد مال مزبور را جهت توقیف نپذیرفته و جلب ضامنین از جمله شخص الف را درخواست کرده است خواهشمند است اعلام فرمایید که آیا در چنین فرضی تقدم با توقیف ملک اخیر الذکر است که دارای ارزشی چندین برابر مطالبات بانکی است و یا آن که باید دستور جلب ضامنین را صادر کرد؟

درخواست توقیف مازاد مالی که در وثیقه دین یا توقیف در مقابل طلب دیگری است، وفق ماده ۵۴ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ یا درخواست اعمال ماده ۵۵ این قانون، حق محکوم له است و نه تکلیف وی. بنابراین هرگاه جز مالی که در رهن است یا به نفع دیگری در توقیف است مال دیگری از محکوم علیه یافت نشود، از آن جا که محکوم به از محل این مال قابل استیفا ء نیست و به تشخیص اجرای احکام به دلایلی همچون عدم رضایت توقیف کنندگان مقدم امکان استیفای محکوم به از محل این مال وجود نداشته باشد اعمال ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب۱۳۹۴ بلامانع است.