بررسي حقوقي روابط اطراف قرارداد تأمين مالي فاکتورينگ: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهمترین مسائل در دنیای تجارت چگونگی تأمین [[منبع مالی|منابع مالی]] برای [[مؤسسه تجاری|مؤسسات تجاری]] میباشد. [[فاکتورینگ]] بهعنوان یکی از شیوه های رایج [[تأمین مالی]] از طریق حسابهای دریافتنی برای تأمین مالی مؤسسات تجاری متوسط و کوچک کاربرد دارد. تأمین مالی از طریق فاکتورینگ در قالب قراردادی میان [[فروشنده]] و [[عامل]] صورت میگیرد که اساس آن مبتنی بر [[انتقال طلب]] میباشد. استفاده مناسب از این قرارداد در ایران تنها با آگاهی از اطراف آن و چگونگی روابط آنها با یکدیگر امکان پذیر میباشد. با انعقاد قرارداد مذکور دوگروه از افراد تحت تأثیر قرار میگیرند. گروه اول فروشنده و عامل هستند که با انعقاد قرارداد مذکور روابط مستقیم قراردادی، میان آنها به وجود میآید و [[تراضی]] آنها عنصر اولیه در تعیین حقوق و تعهداتشان میباشد. گروه دوم شامل [[شخص ثالث|اشخاص ثالث]] میباشد که در انعقاد قرارداد تأمین مالی فاکتورینگ نقشی ندارند ولی تحت تاثیر قرار میگیرند و خود، شامل [[بدهکار]] که مستقیماً در اجرای قرارداد مزبور دخالت مینماید و اشخاص ثالث غیر از بدهکار، همچون طلبکاران فروشنده و انتقال گیرندگان بعدی حساب دریافتنی واحد، که مستقیماً دخالت ندارند میگردد.