رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
افزودن لینک درون ویکی
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۸۰۰۲۰۳|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۲/۱۴|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره آمره بودن مقررات تأمین اجت...» ایجاد کرد)
 
(افزودن لینک درون ویکی)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۸۰۰۲۰۳|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۲/۱۴|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی''': مقررات تأمین اجتماعی در خصوص پرداخت حق بیمه کارکنان مشمول و احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه، از زمره قواعد آمره بوده، فلذا دستگاه های اجرایی مکلف به پرداخت حق بیمه سنوات اشتغال و سازمان تأمین اجتماعی مکلف به قبول و احتساب آن در سنوات بیمه پردازی کارکنان هستند.  
{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۸۰۰۲۰۳|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۲/۱۴|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=|قاضی=|موضوع=آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره آمره بودن مقررات تأمین اجتماعی''': مقررات [[تأمین اجتماعی]] در خصوص پرداخت [[حق بیمه]] کارکنان مشمول و احتساب آن در [[سنوات]] پرداخت حق بیمه، از زمره [[قوانین آمره|قواعد آمره]] بوده، فلذا [[دستگاه اجرایی|دستگاه های اجرایی]] مکلف به پرداخت حق بیمه سنوات اشتغال و [[سازمان تأمین اجتماعی]] مکلف به قبول و احتساب آن در سنوات بیمه پردازی کارکنان هستند.  


= رأی شعبه دیوان عدالت اداری =
= رأی شعبه دیوان عدالت اداری =


با عنایت به وظایف و مسئولیت های اصولی سازمان تأمین اجتماعی در باب تعمیم و گسترش انواع بیمه های اجتماعی و استقرار هماهنگ و تناسب با برنامه های تأمین اجتماعی و شمول قانون تأمین اجتماعی به افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار می کنند و توجها به این که شمول مقررات قانون تأمین اجتماعی درباره کارکنان مشمول از بدو ورود به خدمت است و با عنایت به این که مدت ۹ ماه از مدت ۲۵ ماه اشتغال مورد ادعای شاکی ۱۳۶۹ لغایت ۱۳۷۹ طی احکام کارگزینی محاسبه شده، لذا این مدت سالبه به انتفاء موضوع بوده و قرار رد شکایت در رابطه با ۹ ماه از ۲۵ ماه صادر و اعلام و نسبت به ۱۶ ماه باقیمانده به شکایت مستندات ارائه شده، اشتغال وی از تاریخ ۲۶/۱۰/۱۳۶۹ لغایت ۱۳۷۹ به مدت ۱۳ ماه و عدم پرداخت حق بیمه این مدت به سازمان تأمین اجتماعی محرز می باشد و با التفات به این که با وصف اشتغال شاکی طی این مدت، عدم پرداخت حق بیمه وی به سازمان تأمین اجتماعی و عدم احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه وی خلاف مقررات آمره تأمین اجتماعی و موجب تضییع حق مشارالیه است، بنابراین با پذیرش خواسته شاکی به استناد بند الف ماده ۴ قانون تأمین اجتماعی و آرای ۵۱۸ ۵۱۷ ۱۵/۷/۱۳۸۶ و ۶۷۸ ۸/۸/۱۳۸۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و مواد ۱، ۳، ۷، ۱۳، ۱۴ و ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری، حکم به الزام طرف اول شکایت نسبت به پرداخت حق بیمه شاکی طی مدت ۱۳ ماه به اداره کل تأمین اجتماعی استان البرز و الزام اداره مزبور نسبت به دریافت و احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه وی صادر و اعلام و نسبت به ۳ ماه دیگر به لحاظ عدم ارائه مستندات و عدم اثبات کارکرد، حکم به رد شکایت صادر و اعلام می نماید. رأی صادر شده قطعی است.
با عنایت به وظایف و مسئولیت های اصولی سازمان تأمین اجتماعی در باب تعمیم و گسترش انواع [[بیمه]] های اجتماعی و استقرار هماهنگ و تناسب با برنامه های تأمین اجتماعی و شمول قانون تأمین اجتماعی به افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار می کنند و توجها به این که شمول مقررات قانون تأمین اجتماعی درباره کارکنان مشمول از بدو ورود به خدمت است و با عنایت به این که مدت ۹ ماه از مدت ۲۵ ماه اشتغال مورد ادعای شاکی ۱۳۶۹ لغایت ۱۳۷۹ طی احکام کارگزینی محاسبه شده، لذا این مدت سالبه به انتفاء موضوع بوده و [[قرار رد شکایت]] در رابطه با ۹ ماه از ۲۵ ماه صادر و اعلام و نسبت به ۱۶ ماه باقیمانده به شکایت مستندات ارائه شده، اشتغال وی از تاریخ ۲۶/۱۰/۱۳۶۹ لغایت ۱۳۷۹ به مدت ۱۳ ماه و عدم پرداخت [[حق بیمه]] این مدت به سازمان تأمین اجتماعی محرز می باشد و با التفات به این که با وصف اشتغال شاکی طی این مدت، عدم پرداخت حق بیمه وی به سازمان تأمین اجتماعی و عدم احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه وی خلاف [[قوانین آمره|مقررات آمره]] تأمین اجتماعی و موجب تضییع حق مشارالیه است، بنابراین با پذیرش [[خواسته]] [[شاکی]] به استناد [[ماده 4 قانون تامین اجتماعی|بند الف ماده ۴ قانون تأمین اجتماعی]] و آرای ۵۱۸ ۵۱۷ ۱۵/۷/۱۳۸۶ و ۶۷۸ ۸/۸/۱۳۸۶ [[هیئت عمومی دیوان عدالت اداری|هیأت عمومی دیوان عدالت اداری]] و [[ماده ۱ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|مواد ۱]]، [[ماده ۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|۳]]، [[ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|۷]]، [[ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|۱۳]]، [[ماده ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|۱۴]] و [[ماده ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵|۲۲ قانون دیوان عدالت اداری]]، حکم به الزام طرف اول شکایت نسبت به پرداخت [[حق بیمه]] [[شاکی]] طی مدت ۱۳ ماه به اداره کل تأمین اجتماعی استان البرز و الزام اداره مزبور نسبت به دریافت و احتساب آن در [[حق سنوات|سنوات]] پرداخت حق بیمه وی صادر و اعلام و نسبت به ۳ ماه دیگر به لحاظ عدم ارائه مستندات و عدم اثبات کارکرد، [[حکم]] به رد شکایت صادر و اعلام می نماید. [[رأی]] صادر شده قطعی است.


رئیس شعبه ۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه
رئیس شعبه ۸ [[دیوان عدالت اداری]] [[مستشار]] شعبه


عاشوری سعادت  
عاشوری سعادت  
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 4 قانون تامین اجتماعی|ماده ۴ قانون تأمین اجتماعی]]
* [[ماده ۱ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵]]
* [[ماده ۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵]]
* [[ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۸۵|ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری مصوب  ۱۳۸۵]]
* [[ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۸۵|ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب]]  [[ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۸۵|۱۳۸۵]]
* [[ماده ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵]]
* [[ماده ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵]]
== جستارهای وابسته ==
* [[قوانین آمره]]
* [[تأمین اجتماعی]]
* [[حق بیمه]]


[[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۹۲]]
[[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۹۲]]
۱٬۱۰۹

ویرایش

منوی ناوبری