نظریه شماره 7/99/33 مورخ 1399/04/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابلاغ به تبعه کشور خارجی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/33|شماره پرونده=99-168-33ک|تاریخ نظریه=1399/04/01}}

'''استعلام''': شخصی با هویت معلوم و تبعه کشور جمهوری اسلامی آذربایجان به اتهام دخالت در امر پزشکی توسط مرجع انتظامی دستگیر و پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه انقلاب ارجاع شده است و نظر به این که در اخذ آدرس به کشور و شهر اکتفاء شده است و به رغم این که موجبات رسیدگی فراهم نبوده است، دادرس وقت شعبه مبادرت به صدور رأی غیابی کرده است؛ لیکن امکان ابلاغ رأی به متهم به لحاظ نقص آدرس مخاطب از طریق اداره کل امور بین الملل مقدور نیست و کفیل نیز آدرس دقیق متهم را نمی داند. با توجه به مراتب مذکور و نظر به این که نشر آگهی برای اتباع خارجی متصور نیست، نحوه ابلاغ به متهم تبعه خارجی فاقد آدرس مشخص به چه نحو است؟

در فرض سؤال که محکوم تبعه یک کشور مشخص خارجی است ولی آدرس دقیق وی در پرونده مشخص نیست، چنانچه با لحاظ قرارداد همکاری متقابل میان جمهوری اسلامی ایران و کشور متبوع محکوم علیه و قوانین مربوط در آن کشور، امکان ابلاغ دادنامه به محکوم وجود داشته، در چارچوب قرارداد، ابلاغ صورت می گیرد و در صورت فقدان قرارداد همکاری متقابل و یا عدم امکان ابلاغ برابر آن با توجه به حکم مقرر در مواد ۱۷۴ و ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و ماده ۷۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و لحاظ آن که عدم ارائه نشانی از سوی محکوم به گونه ای که امکان ابلاغ را فراهم آورد موجب مجهول المکان تلقی کردن وی خواهد بود و اعلام وی مبنی بر اقامت در یک کشور معین موجب رفع جهل از نشانی وی نیست، ابلاغ از طریق نشر آگهی در ایران به عمل می آید./ت