۵٬۴۵۸
ویرایش
MYaghoubiN (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == | ||
بر اساس نظریه مشورتی شماره ۷/۵/۹۲–۸۴۸/۹۲/۷ اداره حقوقی قوه قضاییه در ماده ۶ قانون حمایت خانواده نوعی نمایندگی قانونی به مادر یا هر شخصی که حضانت طفل یا نگهداری شخص محجور را به عهده دارد، داده شدهاست تا بتواند نفقه ایشان را از کسی که قانوناً مکلف به انفاق ایشان میباشد مطالبه کند بنابراین طرح دعوای مزبور بالاصاله نیست زیرا این مبلغ را برای خودش مطالبه نمیکند. در حقیقت با تصویب این ماده مادر یا هر شخص که حضانت طفل یا نگهداری محجور را بر عهده دارد در امر مطالبه نفقه همان اختیار قیم را قانوناً دارا میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4801080|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | * به موجب [[نظریه مشورتی]] شماره ۷/۹۳/۱۳۹ مورخ ۹۳/۲/۱ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] منظور از اشخاص محجور حسب ماده ۱۴۰۱ عبارتند از [[صغیر|صغار]]، اشخاص [[غیر رشید]] و [[مجنون|مجانین]] ولی در ماده ۶ قانون حمایت خانواده با توجه به ذکر تفکیکی اطفال از محجورین مراد از محجورین ناظر بر اشخاص غیر رشید و مجانین است. از طرفی با توجه به [[رأی وحدت رویه]] [[دیوان عالی کشور]] به شماره ۳۰–۱۳۶۴/۱۰/۳ که در حکم قانون است مداخله صغیر بعد از [[بلوغ]] شرعی در امور مالی محتاج [[رشد]] است و صرف بلوغ کفایت برای احراز رشد نیست؛ لذا در مورد اشخاص بالغ زیر ۱۸ سال برای دخالت در امور مالی ثبوت رشد با حکم دادگاه لازم است؛ بنابراین با توجه به ماده ۶ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ مادر یا هر شخص دیگری که حضانت محجور مثلاً دختر ده ساله یا پسر ۱۶ ساله را بر عهده دارد حق مطالبه نفقه برای ایشان را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4819012|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
* بر اساس نظریه مشورتی شماره ۷/۵/۹۲–۸۴۸/۹۲/۷ اداره حقوقی قوه قضاییه در ماده ۶ قانون حمایت خانواده نوعی نمایندگی قانونی به مادر یا هر شخصی که حضانت طفل یا نگهداری شخص محجور را به عهده دارد، داده شدهاست تا بتواند نفقه ایشان را از کسی که قانوناً مکلف به انفاق ایشان میباشد مطالبه کند بنابراین طرح دعوای مزبور بالاصاله نیست زیرا این مبلغ را برای خودش مطالبه نمیکند. در حقیقت با تصویب این ماده مادر یا هر شخص که حضانت طفل یا نگهداری محجور را بر عهده دارد در امر مطالبه نفقه همان اختیار قیم را قانوناً دارا میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4801080|صفحه=|نام۱=اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1237 مورخ 1399/09/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان مطالبه نفقه در فرض واگذاری حضانت طفل به پدر و نگهداری غیرقانونی مادر]] | * [[نظریه شماره 7/99/1237 مورخ 1399/09/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان مطالبه نفقه در فرض واگذاری حضانت طفل به پدر و نگهداری غیرقانونی مادر]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/1358 مورخ 1401/03/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط شکلی دادخواست در اقامه ی دعوا به نمایندگی از طفل یا مولی علیه]] | * [[نظریه شماره 7/1400/1358 مورخ 1401/03/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط شکلی دادخواست در اقامه ی دعوا به نمایندگی از طفل یا مولی علیه]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1402/42 مورخ 1402/02/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واریز دیه طفل به حساب مادر یا خود طفل با وجود در قید حیات بودن ولی]] | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == |
ویرایش