۱۰٬۵۵۷
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۵۲/۰۳/۳۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور ( | '''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۵۲/۰۳/۳۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت محاکم در رسیدگی به دعاوی در صورت انتزاع محل وقوع بزه از یک حوزه قضایی و انضمام آن به حوزه قضایی دیگر در حین رسیدگی):''' با توجه به ماده (۲۰۱) قانون آیین دادرسی کیفری که به موجب آن برای اختلافاتی که در مسئله [[صلاحیت]] فیمابین [[محاکم]] حاصل میشود موافق مواد [[قوانین محاکمات حقوقی]] عمل میشود و التفات به ماده (۴۶) قانون آیین دادرسی مدنی انتزاع محل وقوع [[بزه]] از [[حوزه قضایی]] دادگاهی که در حال رسیدگی است موجب نفی صلاحیت از آن [[دادگاه]] نمیباشد. این [[رأی]] طبق [[ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷|ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] برای دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده | * [[ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
[[صلاحیت محلی]] | * [[صلاحیت ذاتی]] | ||
* [[صلاحیت محلی]] | |||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۲]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۲]] |