ماده 19 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


تبصره ۲ـ مفاد این ماده در مورد اجرای [[قرار|قرارهای]] [[تامین خواسته|تأمین خواسته]] موضوع [[ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی|ماده (۱۰۸) قانون آیین  دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۲۱/۱/۱۳۷۹]] و نیز اجرای مفاد [[اسناد رسمی]] مجری است.
تبصره ۲ـ مفاد این ماده در مورد اجرای [[قرار|قرارهای]] [[تامین خواسته|تأمین خواسته]] موضوع [[ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی|ماده (۱۰۸) قانون آیین  دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۲۱/۱/۱۳۷۹]] و نیز اجرای مفاد [[اسناد رسمی]] مجری است.
* [[ماده 18 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده 20 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی|مشاهده ماده بعدی]]


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
خط ۱۵: خط ۱۸:
* [[ماده ۷ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|ماده 7 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]]
* [[ماده ۷ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|ماده 7 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]]
* [[ماده ۶ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|ماده 6 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]]
* [[ماده ۶ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|ماده 6 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]]
== فلسفه و مبانی نظری ماده ==
پیش از تصویب این ماده، در برخی از محاکم این تردید وجود داشت که اجرای احکام منوط به معرفی اموال از جانب محکوم له بوده است و دادگاه تکلیفی در جهت یافتن اموال محکوم علیه ندارد. لیکن با تصویب این ماده نقش فعال و پویا به مجری حکم داده شده است تا با درخواست محکوم له دادگاه با استعلام از بانک مرکزی و سایر ادارات به اموال محکوم علیه دسترسی پیدا کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6663796|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=شریفی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
خط ۲۲: خط ۲۸:


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
در گذشته [[محکوم‌له]] برای [[تامین خواسته]] و [[توقیف اموال]] باید مال معرفی می‌کرد و تعرفه [[پلاک ثبتی]] یا شماره حساب یا شماره پلاک ماشین [[خوانده]] یا [[محکوم‌علیه]] بر عهده [[شخص]] [[خواهان]] یا محکوم‌له بود و [[محکمه|محاکم]] تقاضای استعلام را به استناد [[اصل منع تحصیل دلیل]] از سوی [[قاضی]] نمی‌پذیرفتند و خواهان را به [[شورای حل اختلاف]] جهت [[تامین دلیل]] و استعلام دلالت می‌دادند. اگرچه رویه غالب محاکم در گذشته محل مناقشه بود اما امروزه با تصریح [[قانونگذاری|قانونگذار]] به تکلیف دادگاه جهت استعلام در صورت تقاضای محکوم‌له این مشکل مرتفع گردیده.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662312|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref> نحوه [[شناسایی اموال]] مشترک بین [[شخص حقیقی|اشخاص حقیقی]] و [[شخص حقوقی|حقوقی]] است البته ناگفته نماند که برخی از [[شخصیت حقوقی حقوق عمومی|شخصیت های حقوقی حقوق عمومی]] مثل [[دولت]] یا [[شهرداری]] ها به موجب قوانین خاص تابع نظام خاصی جهت وصول [[محکوم‌به]] هستند. ([[قانون نحوه پرداخت محکوم‌به دولت و عدم تامین و توقیف اموال دولتی مصوب 1365]] و [[قانون راجع به منع توقیف اموال منقول و غیرمنقول متعلق به شهرداری ها مصوب 1361]])<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662324|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref> به موجب [[ماده ۶ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|مواد 6]] تا [[ماده ۸ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|8 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]] [[موسسات عمومی غیر دولتی|موسسات عمومی]] که تکلیف به ارائه اطلاعات درخواستی متقاضیان دارند نمی‌توانند پاسخگویی را بیشتر از 10 روز به تعویق اندازند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662336|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref>
در گذشته [[محکوم‌له]] برای [[تامین خواسته]] و [[توقیف اموال]] باید مال معرفی می‌کرد و تعرفه [[پلاک ثبتی]] یا شماره حساب یا شماره پلاک ماشین [[خوانده]] یا [[محکوم‌علیه]] بر عهده [[شخص]] [[خواهان]] یا محکوم‌له بود و [[محکمه|محاکم]] تقاضای استعلام را به استناد [[اصل منع تحصیل دلیل]] از سوی [[قاضی]] نمی‌پذیرفتند و خواهان را به [[شورای حل اختلاف]] جهت [[تامین دلیل]] و استعلام دلالت می‌دادند. اگرچه رویه غالب محاکم در گذشته محل مناقشه بود اما امروزه با تصریح [[قانونگذاری|قانونگذار]] به تکلیف دادگاه جهت استعلام در صورت تقاضای محکوم‌له این مشکل مرتفع گردیده.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662312|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref> نحوه [[شناسایی اموال]] مشترک بین [[شخص حقیقی|اشخاص حقیقی]] و [[شخص حقوقی|حقوقی]] است البته ناگفته نماند که برخی از [[شخصیت حقوقی حقوق عمومی|شخصیت های حقوقی حقوق عمومی]] مثل [[دولت]] یا [[شهرداری]] ها به موجب قوانین خاص تابع نظام خاصی جهت وصول [[محکوم‌به]] هستند. ([[قانون نحوه پرداخت محکوم‌به دولت و عدم تامین و توقیف اموال دولتی مصوب 1365]] و [[قانون راجع به منع توقیف اموال منقول و غیرمنقول متعلق به شهرداری ها مصوب 1361]])<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662324|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref> به موجب [[ماده ۶ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|مواد 6]] تا [[ماده ۸ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات|8 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات]] [[موسسات عمومی غیر دولتی|موسسات عمومی]] که تکلیف به ارائه اطلاعات درخواستی متقاضیان دارند نمی‌توانند پاسخگویی را بیشتر از 10 روز به تعویق اندازند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی (شرح، نظریات مشورتی و رویه قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6662336|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=پاسبان|چاپ=2}}</ref> لازم به ذکر است که در صورت دستور دادگاه به بانک مرکزی و اداره ثبت، شهرداری و ...  این مراجع مکلف اند تا در حدود دستور دادگاه اطلاعات مربوط به محکوم علیه را به  دادگاه ارائه دهند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6663800|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=شریفی|چاپ=1}}</ref>  


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
۱۱٬۹۲۲

ویرایش

منوی ناوبری