ماده ۱۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد فوریت [[ابلاغ]] اوراق به [[دادگاه]] توسط [[مدیر دفتر]] توجه به این نکته ضروریست که به علت حجم بالای مراجعات و وظایف مدیر دفتر، گاهی ابلاغ فوری با اخلال در روند کاری [[دفتر دادگاه]] مواجه می‌شود که این امر مورد نظر قانونگذار نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455208|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> به نظر می‌رسد فوریت به این معنا می‌باشد که پرونده در همان روز به دادگاه ارسال شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=555532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  

درخواست تأمین از امور اتفاقی بوده و رسیدگی به آن [[جلسه خارج از نوبت|خارج از نوبت]] و در [[وقت فوق العاده|وقت فوق‌العاده]] و بدون دعوت از طرفین صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5283748|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> در صورت نقص مدارک جهت درخواست [[تأمین خواسته]] عده ای معتقدند در صورت نقص [[دادگاه]] باید [[قرار رد دادخواست]] را صادر نماید اما عده‌ای معتقد به اخطار رفع نقص و رسیدگی بعد از رفع نقایص می‌باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5311584|صفحه=|نام۱=مجتبی|نام خانوادگی۱=جهانیان|چاپ=1}}</ref>