۱۴٬۹۶۸
ویرایش
ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': رد یا ابطال دادخواست یا رد دعوای شخص ثالث مانع از ورود او در مرحله تجدیدنظر نخواهد بود. ترتیبات دادرسی در مورد ورود شخص ثالث در هر مرحله چه نخستین یا تجدیدنظر برابر مقررات عمومی راجع به آن مرحله است. | '''ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': رد یا [[ابطال]] [[دادخواست]] یا رد [[دعوا|دعوای]] [[شخص ثالث]] مانع از ورود او در مرحله [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]] نخواهد بود. ترتیبات [[دادرسی]] در مورد [[ورود ثالث|ورود شخص ثالث]] در هر مرحله چه نخستین یا تجدیدنظر برابر مقررات عمومی راجع به آن مرحله است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
از لحاظ جبرای خسارت دادرسی، در صورتی که شخص ثالث اصلی محکوم له واقع شود برای مطالبه ضرر و زیان ناشی از دادرسی می‌تواند به طرفین دعوی رجوع نماید، و در فرضی که ثالث اصلی محکوم علی واقع شود باید خسارت دادرسی آن‌ها را جبران نماید. اما در مورد ثالث تبعی دو نظر وجود دارد: یکی اینکه حسب مورد اگر محکوم له یا محکوم علیه شود می‌تواند اقدام به مطالبه خسارت یا ملزم به پرداخت آن گردد، و نظر دیگر اینکه تنها هزینه دادرسی خود را بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2264864|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref> | از لحاظ جبرای خسارت دادرسی، در صورتی که شخص ثالث اصلی محکوم له واقع شود برای مطالبه ضرر و زیان ناشی از دادرسی می‌تواند به طرفین دعوی رجوع نماید، و در فرضی که ثالث اصلی محکوم علی واقع شود باید خسارت دادرسی آن‌ها را جبران نماید. اما در مورد ثالث تبعی دو نظر وجود دارد: یکی اینکه حسب مورد اگر محکوم له یا محکوم علیه شود می‌تواند اقدام به مطالبه خسارت یا ملزم به پرداخت آن گردد، و نظر دیگر اینکه تنها هزینه دادرسی خود را بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2264864|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref> | ||
در | با توجه به این ماده امکان تقاضای تأمین در دعوی ورود ثالث توسط اتباع بیگانه ممکن می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1247868|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
با | == نکات توضیحی == | ||
در صورت عدم احراز شرایط قانونی دعوی ورود ثالث مانند: عدم ارتباط دعوی با دعوای اصلی قرار رد دعوی ورود ثالث توسط دادگاه صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5285864|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> شخصی که به عنوان وارد ثالث دادخواست ارائه دهد و دادخواست وی رد گردد، می‌تواند بعد از صدور رای در دعوی اصلی به عنوان معترض ثالث موضوع ماده ۴۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی طرح دعوی نماید، چرا که با صدور قرار رد دعوی ورود ثالث وی دخالتی در دعوا ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ورود شخص ثالث در دادرسی مدنی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=نشریه دادرسی شماره 85 ساله پانزدهم فروردین و اردیبهشت 1390|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5105600|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | == رویه‌های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره | * [[نظریه شماره 7/99/1573 مورخ 1399/12/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ورود شخص ثالث در دعوای طرح شده توسط ثالث اول]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||