۱۴٬۷۰۲
ویرایش
ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (←منابع:) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[دادگاه]] مکلف است نسبت به [[درخواست]] [[تأمین]]، رسیدگی و مقدار و مهلت سپردن آن را تعیین نماید و تا وقتی تأمین داده نشده‌است [[دادرسی]] [[توقیف دادرسی|متوقف]] خواهد ماند. درصورتی که مدت مقرر برای دادن تأمین منقضی گردد و [[خواهان]] تأمین نداده باشد در [[دادگاه بدوی|مرحله نخستین]] به تقاضای [[خوانده]] و در مرحله تجدیدنظر به درخواست تجدیدنظر خوانده، [[قرار رد دادخواست]] صادر می‌گردد. | '''ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[دادگاه]] مکلف است نسبت به [[درخواست]] [[تأمین]]، رسیدگی و مقدار و مهلت سپردن آن را تعیین نماید و تا وقتی تأمین داده نشده‌است [[دادرسی]] [[توقیف دادرسی|متوقف]] خواهد ماند. درصورتی که مدت مقرر برای دادن تأمین منقضی گردد و [[خواهان]] تأمین نداده باشد در [[دادگاه بدوی|مرحله نخستین]] به تقاضای [[خوانده]] و در مرحله تجدیدنظر به درخواست تجدیدنظر خوانده، [[قرار رد دادخواست]] صادر می‌گردد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||