ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': در مواردی که [[شخص|اشخاص]] [[ذی‌نفع]] احتمال دهند که در آینده استفاده از [[دلیل|دلایل]] و [[مدرک|مدارک]] [[دعوا|دعوای]] آنان از قبیل [[تحقیقات محلی|تحقیق محلی]] و کسب اطلاع از مطلعین و استعلام نظر [[کارشناس|کارشناسان]] یا [[دفاتر تجاری]] یا استفاده از [[قرینه|قرائن]] و [[اماره|امارات]] موجود در محل یا دلایلی که نزد طرف دعوا یا دیگری است، متعذر یا متعسر خواهد شد، می‌توانند از [[دادگاه]] درخواست [[تأمین دلیل|تأمین]] آنها را بنمایند. مقصود از تأمین در این موارد فقط ملاحظه و صورت برداری از این گونه دلایل است.